Spis treści
1. Wprowadzenie
1.1 Przedmiot i cel opracowania
Przedmiotem raportu jest
planowane przedsięwzięcie drogowe pt. „Nowy przebieg drogi krajowej nr 1 z
mostem drogowym przez Wisłę w Toruniu –budowa mostu drogowego wraz z dojazdami,
łączącego drogę krajową nr 1 z drogą krajową nr 15 i 80”, wpisany na listę
podstawową projektów indywidualnych pod nr POIiŚ 6.1-33 pod nazwą „Budowa mostu
drogowego w Toruniu wraz z dojazdami”.
Celem raportu jest
określenie przewidywanego oddziaływania projektowanej trasy mostowej na
środowisko, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu na obszar NATURA 2000 – Dolina
Dolnej Wisły.
1.2 Podstawa prawna, zakres raportu, opis dotychczasowej procedury OOS
Zakres opracowania oparty jest na przepisach ustawy z
dnia 3 października 2008 r. – o udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko (Dz.U.nr 199, poz. 1227), a ponadto dostosowany do
wymogów Dyrektywy Rady 85/337 EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny
skutków niektórych publicznych i prywatnych przedsięwzięć dla środowiska oraz
nowelizującej ją Dyrektywy Rady 97/11/WE z dnia 3 marca 1997 r.
Planowane przedsięwzięcie drogowe - „Nowy przebieg
drogi krajowej nr 1 z mostem drogowym przez Wisłę w Toruniu – etap I budowa
mostu drogowego wraz z dojazdami, łączącego drogę krajową nr 1 z drogą krajową
nr 15 i 80”, przygotowywane było dokumentacyjnie w latach 2006 – 2008. W tym
czasie opracowano m.in. 3 koncepcje przestrzenne przebiegu trasy, opracowano
analizy porównawcze wariantów i przeprowadzono konsultacje społeczne, uzyskano
decyzję lokalizacyjną, opracowano raport o oddziaływaniu na środowisko,
uzyskano decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację
przedsięwzięcia i opracowano projekt budowlany.
Dotychczasowa
procedura postępowania oceny oddziaływania na środowisko prowadzona była na
podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz.U.Nr
62, poz.627, z późn.zm.).
Zgodnie
z tą ustawą oraz wydanym na jej podstawie rozporządzeniem R.M. z dnia 9
listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco
oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z
kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na
środowisko (Dz.U.Nr 257, poz. 2573), zmienione rozporządzeniem R.M. z dnia 10
maja 2005 r. (Dz.U.Nr 92, poz.769 i rozporządzeniem R.M. z dnia 21 08. 2007 t.
(Dz.U.Nr158, poz.1105), przedmiotowa inwestycja zaliczała się do kategorii
przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których
sporządzenie raportu OOŚ może być wymagane (§3.1 pkt 56).
Wymóg
sporządzenia raportu OOŚ dla opisywanego przedsięwzięcia nałożył Wojewoda Kujawsko-Pomorski
postanowieniem z dnia 27.06.2006 r. (znak WRR.II.6613/21/06). W postanowieniu,
wydanym po zasięgnięciu opinii Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w
Toruniu oraz Wydziału Środowiska i Rolnictwa Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Wojewódzkiego
(Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody), Wojewoda określił wymagany zakres
raportu; w szczególności zalecił aby raport:
·
odnosił
się do wpływu planowanego przedsięwzięcia na siedliska przyrodnicze oraz
gatunki roślin i zwierząt dla ochrony których został wyznaczony obszar NATURA
2000,
·
charakteryzował
aktualny stan przyrody oraz ocenił przewidywane zmiany w czasie realizacji i
eksploatacji zadania,
·
analizował
różne warianty inwestycji,
·
zawierał
zalecenia odnośnie łagodzenia negatywnych skutków oddziaływania
przedsięwzięcia,
·
określał
oddziaływania na środowisko ze względu na hałas oraz wpływ na powietrze
atmosferyczne, wody i zdrowie ludzi.
W
postanowieniu stwierdzono ponadto, że realizacja inwestycji na obszarze NATURA
2000 powinna być zgodna z zasadami określonymi w art. 33-37 ustawy z dnia 16
kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U.Nr 92, poz.880, z późn.zm.).
Na
podstawie opracowanego w roku 2006/2007 raportu OOS przeprowadzone zostało
postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko zakończone wydaniem
decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia
(decyzja Wojewody Kujawsko-Pomorskiego nr 20/2007 z dnia 24 sierpnia 2007 r,
znak: WI.II.6613/32/07).
Podstawę
prawną sporządzania obecnego (czerwiec 2009 r.) raportu oddziaływania na
środowisko stanowiły przepisy nowej ustawy z dnia 3 października 2008 r. o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U.nr 199,
poz.1227).
Zgodnie
z art. 88 ust.1 wymienionej ustawy ponowną ocenę oddziaływania na środowisko
przeprowadza się w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu
na budowę, na wniosek inwestora lub w przypadku, gdy organ właściwy do wydania
tej decyzji stwierdzi, że w dokumentacji dołączonej do wniosku zostały dokonane
zmiany w stosunku do wymagań określonych w decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach.
Niniejszy
raport odnosi się do rozwiązań projektowych i może być, na wniosek Inwestora,
podstawą ponownej oceny oddziaływania na środowisko planowanego
przedsięwzięcia, w celu doprecyzowania warunków realizacji projektu w
odniesieniu do wymogów określonych w nowej ustawie. Jest to tym bardziej
istotne, że zadanie zostało wpisane na listę
podstawową projektów indywidualnych Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko pod nr POIiS 6.1-33.
2.Opis planowanego
przedsięwzięcia
2.1 Cel budowy mostu, warianty lokalizacyjne
Celem budowy nowej przeprawy
mostowej jest poprawa ruchu komunikacyjnego pomiędzy lewo- i prawobrzeżną
częścią miasta Torunia, wyprowadzenie ruchu tranzytowego (droga krajowa nr 1)
poza zabytkowy kompleks staromiejski (wpisany na listę UNESCO), poprawa
warunków komunikacji i aktywizacja gospodarcza wschodniej części Torunia,
usprawnienie komunikacji z sąsiadującymi gminami, odciążenie istniejącego
(jedynego w mieście) mostu drogowego, co ułatwi przeprowadzenie niezbędnego
remontu.
W ramach opracowań
planistycznych analizowano w ostatnich latach trzy warianty przestrzenne
lokalizacji nowego mostu drogowego w Toruniu:
1)
wariant lokalizacji mostu na wysokości
ul.Waryńskiego („Trasa Nowomostowa”),
2)
wariant lokalizacji mostu na wysokości
ul.Wschodniej („Trasa Wschodnia”)
3)
wariant lokalizacji mostu na wysokości ul.Okrężnej
(„Trasa Zachodnia”).
Założenia
funkcjonalno-przestrzenne wariantów 1 i 2 zawierały propozycje połączenia w
jednym rozwiązaniu drogowym, potrzeb komunikacyjnych miasta z przebiegiem drogi
krajowej nr 1 i 15, natomiast wg wariantu 3 trasa miałaby znaczenie głównie
lokalne (miejskie), z ewentualnym jej wykorzystaniem dla połączenia drogi
krajowej nr 80 z drogą krajową nr 15 w kierunki Poznania.
Dla potrzeb oceny funkcjonalnej
układu komunikacyjnego w mieście, w zakresie rozkładu natężenia ruchu, analizie
poddano ponadto wariant „O” (brak nowej przeprawy mostowej), z podwariantem
wydzielenia trzeciego pasa ruchu na istniejącym moście im.Piłsudskiego.
Ocena funkcjonalna przedstawionych wyżej wariantów
przebiegu nowej trasy z przeprawą mostową wykazała, że pod względem ruchowym
największym natężeniem charakteryzuje się lokalizacja nowego mostu na wysokości
ul.Waryńskiego (Trasa Nowomostowa), natomiast ze względu na większą dostępność
terenu oraz mniejszą ilość potencjalnych konfliktów przestrzennych i
ekologicznych optymalny jest wariant Trasy Wschodniej. Na etapie analiz
funkcjonalnych i ruchowych odrzucono Wariant Trasy Zachodniej z uwagi na
zdecydowanie najmniejsze natężenia ruchu, nie mające większego wpływu na
odciążenie istniejącego mostu im.Piłsudskiego.
W wyniku przeprowadzonych analizy wymienionych
wariantów, biorąc pod uwagą kryteria ruchowe, planistyczno-przestrzenne i
ekologiczne, Inwestor wybrał do etapu projektowania wariant - Trasy Wschodniej,
jako mniej konfliktogenny przyrodniczo i bardziej perspektywiczny jeżeli chodzi
o rozwój przestrzenny miasta. Przebieg Trasy Wschodniej zgodny jest z
ustaleniami „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
miasta Torunia” (uchwała nr 1032/06 Rady Miasta Torunia z dnia 18 maja 2006
r.). Lokalizację Trasy Wschodniej oraz analizowanych wariantów przepraw
mostowych pokazano na załączonej fotomapie(zał.2).
2.2 Założenia projektu
Opiniowany projekt obejmuje
odcinek nowego przebiegu drogi krajowej nr 1 od ul.Wschodniej (w rejonie
Pl.Daszyńskiego), przez nowy most drogowy przez Wisłę, do ul.Łódzkiej (w rejonie skrzyżowania z ul.Lipnowską) –
zał.1.
Początek rozpatrywanego
odcinka drogi znajduje się w rejonie Placu Daszyńskiego, tj. istniejącego
skrzyżowania ulic: Wschodnia – Żółkiewskiego – Szosa Lubicka. Przewiduje się tu
wybudowanie dużej wyspy centralnej, z przecinającym ją linią tramwajową w ciągu
ul.Szosa Libicka. Pod skrzyżowaniem zaprojektowano tunel dla przeprowadzenia
projektowanej trasy z mostu w kierunku ul.Wschodniej. Planowane jest także
wybudowanie estakady łączącej ul.Żółkiewskiego
z wylotem ronda w kierunku Szosy Lubickiej.
Dalej trasa, po przejściu
nad terenami dzielnicy Winnica, przecina rzekę Wisłę oraz tereny zalewowe po
stronie lewobrzeżnej, zajęte obecnie przez ogrody działkowe. Cały odcinek w
dolinie zalewowej planuje się pokonać na obiektach inżynierskich (estakady,
most). Od wylotu tunelu w brzegu prawym trasa biegnie układem estakad łączącym
się z mostem na Wiśle. Projekt przewiduje budowę mostu dwuprzęsłowego o
długości 540 m i wysokości 40 m (od
wysokiej wody żeglownej). Most ma układ dwuprzęsłowy, o długości jednego
przęsła 270 m, gdzie elementami nośnymi będą łuki stalowe połączone ściągami
oraz podwieszony pomost. Tereny zalewowe po lewej stronie Wisły pokonane będą
estakadami aż do rejonu ul.Rudackiej. Po przekroczeniu ul.Rudackiej
nowoprojektowana trasa na nasypie kieruje się na południe pomiędzy
ul.Tłoczyńską i ul.Kmicica do ul.Rypińskiej. Po przecięciu ul.Rypińskiej i
pokonaniu wiaduktem istniejącej linii kolejowej kieruje się, poprzez dzielnicę
przemysłową przy ul.Lipnowskiej, do ul.Łódzkiej. Skrzyżowanie z ul.Łódzką zaprojektowano w
formie ronda z wydzielonymi po bokach relacjami bezpośrednimi w prawo. Od
ul.Rudackiej do ul.Łódzkiej wzdłuż trasy zaprojektowano dodatkowo układ dróg
lokalnych umożliwiający obsługę terenów przyległych oraz ich powiązanie z
projektowaną trasą. Przebieg planowanej trasy ilustruje załączona mapa
orientacyjna.
Trasa
o długości w przybliżeniu 4.100 m została zaprojektowana w układzie
dwujezdniowym, o 2 pasach ruchu w każdym kierunku (wraz z koniecznymi
poszerzeniami w rejonach skrzyżowań). Przybliżona długość tunelu (pod Placem
Daszyńskiego) wynosi 120 m, a długość koniecznej do przebudowy linii
tramwajowej w ul.Sz.Lubicka ok. 600 m.
3. Opis elementów przyrodniczych środowiska
3.1
Położenie, ukształtowanie terenu, hydrografia
Projektowany odcinek drogi
krajowej nr 1, z mostem drogowym przez Wisłę, łączy północną część Torunia w
rejonie ul.Wschodniej (na wysokości skrzyżowanie z ul.Szosa Lubicka, Żółkiewskiego) z częścią południową, w rejonie
ul.Łódzkiej/Lipnowskiej.
W ujęciu geomorfologicznym
teren inwestycji położony jest w Kotlinie Toruńskiej, będącej fragmentem
Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej (Kondracki, 1998). Planowana trasa przecina
poprzecznie dolinę Wisły, której wody ukształtowały obecną rzeźbę terenu. Po
stronie prawobrzeżnej projektowana droga rozpoczyna się w poziomie wysokiego
tarasu doliny Wisły ukształtowanego na rzędnych 62,0-65,5 m npm. Dalej trasa
przecina wysoką skarpę (ok. 20 m), która powstała w wyniku erozji wód
rzecznych. Nachylenie skarpy jest znaczne i wynosi ok.31º. Poniżej znajdują się tereny zalewowe Wisły z licznymi starorzeczami.
Po stronie lewobrzeżnej doliny Wisły droga przecina szeroki na ok. 1 km, pas
równiny zalewowej, w części wykorzystywanych jako ogrody działkowe z siecią
rowów melioracyjnych uchodzących bezpośrednio do Wisły. Powyżej ul.Rudackiej
występują częściowo zalesione tereny o charakterze wydmowym.
Pod
względem hydrograficznym teren położony jest w bezpośrednim przyrzeczu
rz.Wisły, która w profilu projektowanego mostu (km 731+430) ma szerokość koryta
ok.415 m. Pozostałe wody powierzchniowe w rejonie inwestycji to sieć rowów
melioracyjnych odwadniających lewobrzeżną równinę zalewową oraz starorzecza
(tzw.doły) po prawej stronie doliny, poniżej Winnicy.
3.2 Szata roślinna
Na terenie projektowanej trasy przeważa uboga
gatunkowo roślinność antropogeniczna (przekształcona przez człowieka):
ruderalna, ruderalno-segetalna (porzucone pola), ogrodowa, pastwiskowa,
napiaskowa. W dolinie Wisły występują także cenne siedliska jak: zbiorowiska
wodne w starorzeczu, zalewane muliste brzegi rzek, ziołorośla nadrzeczne i
okrajkowe, inicjalne stadia łęgu wierzbowego i topolowego i nadrzeczne zarośla
wierzbowe. Są to siedliska lokalnie pospolite, odznaczają się dużą zdolnością
regeneracji, a powierzchnie zagrożone trwałym zniszczeniem są relatywnie
niewielkie. Omawiane zbiorowiska kształtują się na dynamicznie zmieniającej się
przy każdym wylewie Wisły dolnej części terasy zalewowej.
Brak tu gatunków z
załączników dyrektywy siedliskowej (Natura 2000). Pozostałe
rośliny należące do rzadkich, zagrożonych to w większości lokalnie częste
gatunki aluwiów nadrzecznych, niszczone i łatwo odradzające się po każdej
większej powodzi. Jeżeli więc ich stanowiska zostaną podczas budowy zniszczone,
to wkrótce będą mogły samoistnie powrócić. Poniżej podano zestawienie
chronionych, rzadkich, ginących i zagrożonych gatunków występujących w rejonie
planowanej inwestycji.
3.3 Położenie na tle obszarów chronionych sieci NATURA 2000
Projektowana „Trasa
Wschodnia” przecinając Wisłę w 731,34 km jej biegu przebiega przez Obszar
Specjalnej Ochrony Ptaków PLB040003
Dolina Dolnej Wisły, którego granice wyznacza koryto rzeki wraz z terenami
zalewowymi.
Obszar Specjalnej Ochrony
Ptaków PLB040003 o nazwie „Dolina Dolnej Wisły”, jest ostoją ptasią o randze
europejskiej (E 39). Udokumentowano tu występowanie, co najmniej 44 gatunków
ptaków z Załącznika Dyrektywy Ptasiej i 4 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi.
Ogólnie stwierdzono gniazdowanie około 180 gatunków ptaków; a cały obszar jest
bardzo ważną ostoją dla licznych ptaków migrujących i zimujących (m.in.
bielika). Ponadto teren charakteryzuje się bogatą fauną innych zwierząt
kręgowych, bogatą florą roślin naczyniowych (ok. 1350 gatunków) z licznymi
gatunkami prawnie chronionymi i zróżnicowanymi zbiorowiskami roślinnymi. W
obrębie obszaru (w pobliżu opisywanego terenu) występują rezerwaty przyrody –
Kępa Bazarowa i Rzeka Drwęca (ujście). Obszar obejmuje tereny doliny Wisły w
granicach międzywala i podlega działaniom z zakresu ochrony przeciw
powodziowej.
Na południowym brzegu rzeki
trasa przechodzi w bezpośrednim sąsiedztwie (około 300 m) Specjalnego Obszaru
Ochrony Forty w Toruniu PLH040001 (Fort
XV). Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk PLH040001 o nazwie „Forty w Toruniu” – obejmuje zespół
starych (XIX w) fortyfikacji obronnych. Przedmiotem ochrony jest miejsce
bytowania (zimowej hibernacji) nietoperzy (w tym 2 gatunki z zał. II Dyrektywy
siedliskowej). Jest to niewielki przestrzenie obszar ograniczony do obiektów
fortu IV, V, XIII i XV.
Ochrona obszaru polega głównie na utrzymaniu
substancji materialnej obiektu fortów, ochronie przed zmianą ich użytkowania i
zachowaniu dostępności pomieszczeń dla nietoperzy.
Oba obszary znajdują się na
liście obszarów Natura 2000 zgłoszonych przez Polskę do Komisji Europejskiej i
objęte są ochroną na podstawie rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 21
lipca 2004 roku w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 (Dz.
U. Nr 229, poz. 2313).
Oceny waloryzacji przyrodniczej
Najcenniejsze przyrodniczo
i krajobrazowo fragmenty to: wysoka skarpa północnego (prawego) brzegu Wisły,
dolina zalewowa z licznymi starorzeczami (po stronie prawobrzeżnej) i terenami
akumulacyjnymi z żyznymi madami rzecznymi (po stronie lewobrzeżnej), z ogrodami
działkowymi oraz zalesione tereny otaczające fort XV.
Realizacja Trasy wymagać będzie
minimalizacji negatywnych oddziaływań na warunki bytowania i przelotu ptaków
dla ochrony których ustanowiono obszar NATURA 2000 PLB 040003 „Dolina Dolnej
Wisły” oraz na warunki bytowania, w tym zimowania i rozrodu nietoperzy dla
ochrony których ustanowiono obszar NATURA 2000 PLH040001 „Forty w Toruniu”
(Fort XV).
4. Opis istniejących w rejonie inwestycji obiektów
chronionych na podstawie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami
Projektowana trasa przebiega
na wschód od centrum Torunia, w odległości ok. 4 km od jego zabytkowej,
średniowiecznej Starówki. Trasa w zasadzie omija obiekty o znaczeniu
historyczno-kulturowym, jednakże należy zauważyć stosunkowo bliskie położenie
drogi w stosunku do dwóch obiektów fortecznych wchodzących w skład pierścienia
fortyfikacji dawnej Twierdzy Toruń. Są to, po stronie północnej, Fort I (Jana
III Sobieskiego), położony w odległości ok. 1 km w kierunku wschodnim od
skrzyżowania Szosy Lubickiej i ul.Wschodniej, a po stronie południowej, Fort XV
(Henryka Dąbrowskiego) położony w odległości ok. 300 m od projektowanej trasy,
w kierunku zachodnim. Istniejące zagospodarowanie terenu w pasie przyległym do
trasy jest związane z powstaniem twierdzy Toruń - II etapem budowy w latach
1887-1893 (budowa fortów piechoty, schronów międzypolowych i komunikacji).
Najbliżej
projektowana droga przebiega w stosunku do Fortu XV, który jest jednocześnie
obiektem objętym ochroną przyrody (Specjalnego Obszaru Ochrony Forty w Toruniu
PLH040001). Szlak projektowanej
trasy na odcinku południowym – między węzłem w miejscu przecięcia z ulicą
Rudacką, a węzłem w miejscu przecięcia z ulicą Łódzką znajduje się na przedpolu
Fortu XV. Obecnie
obszar zajmowany przez fort i towarzyszące mu pierwotnie działa obronne,
zajmuje terytorium pomiędzy ul. Rypińska i Lipnowską /od strony koszar
szyjowych i lewego barku/; pozostały od północy teren forteczny ogranicza
trakcja linii kolejowej, równoległa do niej ulica Grzybowa i w dalej od północy
oś ulicy Rudackiej (wyżej koryto Wisły). Do bramy trójkątnego dziedzińca
wjazdowego fortu prowadzi od rozwidlenia ul. Podgórskiej i Rypińskiej ok. 50 m
odcinek drogi z tłucznia wapiennego. Teren zapola fortecznego od dołu zamyka
linia dawnej drogi rokadowej, dziś ulicy Okólnej i lasy wzdłuż pasa fortecznego
od zachodu. Od wschodu obszar przedpola podcięty wyrobiskiem piaskami
pobliskiej cegielni a dalej zaadaptowaną na maskę leśną zadrzewienie wydm
Rudaku. Poniżej prawego barku fortu, od południa teren otwarty ograniczony ul.
Lipnowską, Starą Drogą i od dołu Łódzką. Od północy obszar międzypola do
granicy Wisły pozbawiony kilku elementów towarzyszących fortowi pierwotnie tj.
J-29, J-30.J-32, M-25, A-24, A-26. Obiekty forteczne objęte są ochroną strefową
A i B. Projektowana Trasa przecina w rejonie Fortu XV strefę ochrony B (zał.4).
Realizacja inwestycji w tym obszarze wymaga uzgodnień konserwatorskich.
5. Określenie przewidywanego wpływu na środowisko w fazie
budowy
5.1 Uwagi ogólne, metoda oceny
W niniejszym rozdziale
przeanalizowano wpływ projektowanej „Trasy Wschodniej” na poszczególne elementy
środowiska przyrodniczego, w tym na powierzchnię ziemi, wody powierzchniowe i
podziemne, florę i faunę, krajobraz i obszary chronionej przyrody, wpływ na
walory kulturowe, a ponadto oceniono przewidywane oddziaływania w zakresie
emisji hałasu i zanieczyszczeń do powietrza atmosferycznego oraz oceniono wpływ
na warunki życia ludzi. Oceny dokonano na podstawie własnych obserwacji i badań
terenowych, w tym opisu szaty roślinnej i fauny, weryfikacji stanu zabudowy i
zagospodarowania terenu oraz pomiarów aktualnego poziomu natężenia hałasu, a
ponadto w oparciu o metodę analiz porównawczych, z wykorzystaniem dostępnych
opracowań dot. stanu środowiska i danych literaturowych. Oddziaływanie w
zakresie emisji hałasu oraz zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego
określono metodą obliczeniową.
Wpływ na obszary NATURA 2000 oceniono w oparciu o informacje
zawarte w Standardowych Formularzach Danych (FSD) dla Obszarów Specjalnej
Ochrony (OSO) i dla Specjalnych Obszarów Ochrony (SOO) zamieszczonych na
stronie internetowej Ministerstwa Środowiska. Główne kryteria waloryzacji
stanowiły, zgodnie z zaleceniami Ministerstwa Środowiska (Metody oceny
oddziaływania projektów i/lub programów inwestycyjnych na obszary Natura 2000,
2005r.) takie czynniki: jakość przyrodnicza terenu, związana przede wszystkim z
różnorodnością i zagęszczeniem gatunków o znaczeniu wspólnotowym, zdolność
wytrzymałościowa, czyli odporność, wynikająca ze zdolności recepcyjnej i
złożoności struktury, funkcja terenu w odniesieniu do ostoi, wymiana fauny z
obszarami sąsiadującymi, spokój i cisza warunkująca bytowanie gatunków
wrażliwych.
5.2 Wpływ na ukształtowanie terenu
Projektowana Trasa w
większości ma charakter drogi nowobudowanej, bez wykorzystywania istniejących
odcinków dróg lub ulic miejskich (z wyjątkiem odcinka początkowego w
ul.Wschodniej oraz końcowego w rejonie ul.Lipnowskiej). Oznacza to konieczność
wytyczenia i przygotowania pasa drogi w terenie dotąd wykorzystywanym w innym
zakresie (ogrody działkowe, tereny zabudowane, nieużytki). Obecne
zagospodarowanie terenów przewidzianych pod drogę jest zróżnicowane, co pozwala
na wydzielenie odcinków o odrębnym charakterze przyrodniczym i różnej
fizjonomii krajobrazu:
·
fragment wysokiej terasy pradoliny Wisły – początek
trasy z terenem całkowicie przekształconym w wyniku zabudowy komunikacyjnej
(Pl.Daszyńskiego),
·
skarpa doliny Wisły (o nachyleniu do 30º) poniżej której występuje luźna zabudowa mieszkalna o
charakterze jednorodzinnym (ul.Winnica),
·
strefa prawobrzeżnej terasy zalewowej, z
pozostałościami zbiorników wodnych (starorzeczy), z drzewostanem o charakterze
łęgu wierzbowo-topolowego; bliżej rzeki spotyka się fragmenty nieużytkowanych
łąk i zarastających odłogów (dawnych użytków rolnych),
·
koryto Wisły (szer.450m),
·
lewobrzeżna terasa zalewowa (do ul.Rudackiej) pokryta,
od brzegu Wisły, pasem zarośli i nadbrzeżnego łęgu, a następnie zajęta przez
kompleks ogrodów działkowych,
·
fragment terasy nadzalewowej (pomiędzy ul.Rudacką i
Rypińską) –teren pokryty murawami traw i pojedynczymi samosiewami sosny i olchy
(wzdłuż rowu) stanowiący głównie nieużytki, z nieliczną zabudową zagrodową,
·
fragment terasy IV pradoliny Wisły – piaszczysta
równina urozmaicona niewielkimi wydmami, z zabudową przemysłową oraz luźną
zabudową mieszkaniowa jednorodzinną; teren przecina torowisko kolejowe, a od
południa ogranicza droga krajowa nr 1 (ul.Łódzka).
Projektowana trasa zajmuje w
liniach rozgraniczających powierzchnię wynoszącą ok. 350 tys. m², z czego nawierzchnia jezdni stanowi ok. 120 tys. m² (łącznie z jezdniami na obiektach inżynierskich i w tunelu).
Bezpośrednie przekształcenia powierzchni ziemi obejmą odcinek trasy w rejonie
ul.Wschodniej, Pl.Daszyńskiego i ul.Winnica po stronie prawej oraz w rejonie
działek POD, ul.Rudackiej i ul.Rypińskiej, po stronie lewobrzeżnej Wisły.
Budowa planowanej Trasy spowoduje trwałe zajęcie i
przekształcenie gruntu na powierzchni ok. 35 ha, przy czym na odcinkach
estakadowych przekształcenia powierzchni ziemi będą mniejsze niż na odcinkach
biegnących w poziomie terenu, na nasypach lub w wykopach. Z profilu
wysokościowego Trasy wynika, że najdłuższe odcinki stanowić będą estakady
dojazdowe do mostu (ok.1500 m) oraz most (540 m). Budowa drogi na estakadzie
jest rozwiązaniem korzystnym z punktu widzenia środowiskowego, bowiem pozwala
zachować drożność „korytarza ekologicznego” doliny Wisły.
Największych zmian w ukształtowaniu teren należy się
spodziewać w obrębie skarpy brzegu prawego doliny Wisły. Przewiduje się, że
nastąpi tu znacząca ingerencja w skarpę, w wyniku budowy podpór estakady i
tunelu pod Pl.Daszyńskiego dla połączenia budowanej trasy z układem drogowym w
rejonie węzła drogowego „Lubicka” i wyprowadzającego „Trasę Wschodnią” w
kierunku północnym (ul.Wschodnia). Tunel o długości 120 m, rozdzielony wykopem
otwartym (56 m) przecina skarpę brzegu prawego na głębokości ok. 8 m.
5.3 Wpływ budowy Trasy na krajobraz i środowisko kulturowe
Wpływ budowy planowanej Trasy Wschodniej na krajobraz i
panoramę miasta będzie znaczący, a w wariancie mostu łukowego jednoprzęsłowego
nawet bardzo duży. Wykonanie nad doliną rz.Wisły konstrukcji mostowej o
wysokości maksymalnej 80 m i rozpiętości 485 m (z estakadami ok. 2 km) stanowić
będzie swoistą bramę (wizytówkę) miasta od strony wschodniej. Wizualizacja
podobnego rozwiązania, wykonana dla tzw. „Trasy Nowomostowej”, na wysokości
ul.Waryńskiego wykazała, że most o takiej konstrukcji (łukowy jednoprzęsłowy)
będzie stanowił wyraźną dominantę w krajobrazie i zmieni całkowicie panoramę
miasta, widzianą od strony wschodniej i południowej. Z tego m.in. względu
wybrano do etapu projektowania i realizacji most dwuprzęsłowy o długości 540 m
(2 x 270m) i maksymalnej wysokości 40 m. Jego wpływ na krajobraz będzie
znacznie mniejszy, a dwuprzęsłowa konstrukcja mostu łukowego będzie nawiązywała
do istniejących w Toruniu mostów: drogowego i kolejowego.
Szlak projektowanej trasy w części
południowej przebiega w bezpośrednim sąsiedztwie Fortu XV, położonego w
odległości ponad 3 km od centrum wytyczenia pierścienia fortecznego.
Projektowana trasa przebiega w odległości ok. 300 m od granicy strefy A ochrony
fortu. Inwestycja, ze względu na oddalenie od zwartej zabudowy miasta i
przedmieść nie będzie w dużym stopniu oddziaływać na środowisko kulturowe. W
trakcie realizacji należy jednak zwrócić uwagę
- przede wszystkim na południowym brzegu Wisły - na szczegółowy zakres
ochrony terenów pasa fortecznego w obowiązującym planie zagospodarowania
przestrzennego. Projektowane rozwiązania komunikacyjne nie ingerują bezpośrednio
w tereny objęte ochroną w strefie A (w granicach parcel obiektów) ale mogą
naruszać pośrednie, niezabudowane strefy ochrony - B (obszar pasa fortecznego) XIX wiecznych
fortyfikacji. W związku z tym realizacja projektu winna odbywać się w ścisłej
współpracy ze służbami konserwatorskimi.
W
przypadku odkrycia w trakcie realizacji inwestycji przedmiotów o charakterze
zabytkowym należy wstrzymać w tym miejscu prace, zabezpieczyć znalezisko i
niezwłocznie powiadomić nadzór archeologiczny Wojewódzkiego Urzędu Ochrony
Zabytków.
5.4 Wpływ na wody powierzchniowe i podziemne
Każda przeprawa mostowa przez rzekę, jeśli opiera się na
konstrukcjach filarowych usytuowanych w dnie doliny, powoduje zakłócenia i
zmianę warunków przepływu wody. Jest to związane ze zmniejszeniem powierzchni
przekroju hydraulicznego koryta przez filary i podpory mostowe.
Budowa przeprawy mostowej stwarza zagrożenie zmianami
procesów korytowych Wisły, a tym samym i reżimu hydrologicznego, w przypadku
ingerencji w profil poprzeczny koryta,
Najmniejszy wpływ na środowisko fluwialne (rzeczne) ma
wybrany do realizacji wariant mostu jednoprzęsłowego z filarami na brzegach
koryta, jednak w tym wariancie mogą mieć istotny wpływ prace budowlane.
Oceniając projekt stwierdzono, że prace budowlane nie spowodują dużego
zakłócenia przepływu, bowiem położenie podpory centralnej nie obejmie głównego
nurtu rzeki, a w trakcie prac nie będą stosowane żadne konstrukcje tymczasowe
(prace budowlane i montażowe będą wykonywane przy użyciu jednostek
pływających).
Budowa
mostu dwuprzęsłowego, wg wybranego wariantu, spowoduje ingerencję w koryto
Wisły (jeden filar w nurcie i dwa filary na brzegach) poprzez ograniczenie
przekroju dla wody średniej (36,00 m npm) w granicach 5-6%; należy podkreślić,
że projekt mostu minimalizuje wpływ budowy podpory centralnej na przepływ wody
i procesy korytowe poprzez wyprofilowanie wyspy pod tę podporę zgodnie z nurtem
rzeki.
Budowa estakad dojazdowych jest rozwiązaniem wystarczająco
zabezpieczającym przepływy wielkich wód w dolinie, przy czym należy mieć na
uwadze wzmocnioną konstrukcję podpór (tak jak dla przeprawy mostowej),
Dla projektowanej trasy przewidziano całkowite przejęcie wód
opadowych spływających z powierzchni pasa drogowego oraz urządzenia
umożliwiające ich oczyszczenie do parametrów ustalonych w odpowiednich
przepisach szczegółowych (Dz.U.Nr 137 z 2006 r. poz. 984, ze zmianami).
Wpływ na wody podziemne - Z
danych hydrogeologicznych wynika, że na projektowanej trasie czwartorzędowy
poziom wodonośny nie posiada naturalnej izolacji i jest podatny na zanieczyszczenia
przenikające od powierzchni terenu. Nie przewiduje się istotnego wpływu budowy
mostu i estakady na wody podziemne w dolinie, bowiem ich poziom kształtowany
jest w zależności od stanów wody Wisły. Należy przewidywać, że podczas budowy trasy nastąpią okresowe
zmiany warunków gruntowo-wodnych w pasie objętym robotami ziemnymi, a w wyniku
palowania pod podpory estakad nastąpi ingerencja w I poziom wodonośny. W strefie palowania znajduje się
jeden czwartorzędowy poziom wodonośny, stąd nie występuj niebezpieczeństwo
przebicia warstw izolacyjnych i łączenia się wód różnych poziomów.
Ocenia się,
że eksploatacja projektowanej Trasy Wschodniej nie wpłynie na stan zasobów i
jakość i wód użytkowych piętra czwartorzędowego. Wody te eksploatowane są
jedynie na obszarze ogrodów działkowych przy ul.Rudackiej oraz w pojedynczych
studniach gospodarskich zlokalizowanych na Rudaku.
Budowa drogi przez tereny zalewowe
doliny Wisły na estakadzie nie spowoduje piętrzenia wód powodziowych i nie
spowoduje zwiększenia erozji rzecznej.
5.5 Przewidywany wpływ na gleby
Wpływ realizacji projektowanej
trasy na gleby podzielić można na dwie główne kategorie:
· zmiany
bezpośrednie (w trakcie budowy) polegające na zajęciu pod pas drogowy
określonej powierzchni gruntu i usunięciu warstwy gleby próchnicznej,
zniszczeniu struktury gleby, zmianie warunków infiltracji gruntowej,
· zmiany i
oddziaływania pośrednie (w trakcie eksploatacji drogi) polegające na:
stopniowym zanieczyszczeniu gleb związkami metali i substancjami ropopochodnymi,
zakwaszeniu związkami siarki i azotu, zasoleniu środkami zimowego utrzymania
dróg, zmianie stosunków wodnych (w pasie przyległym do drogi),
Projektowana trasa zajmuje w
liniach rozgraniczających powierzchnię wynoszącą ok. 350 tys. m², z czego nawierzchnia jezdni stanowi ok. 120 tys. m² (łącznie z jezdniami na obiektach inżynierskich i w tunelu).
Bezpośrednie przekształcenia powierzchni ziemi, w tym gleb, obejmą odcinek
trasy w rejonie ul.Winnica po stronie prawej oraz w rejonie działek POD przy
ul.Rudackiej oraz grunty rolne w rejonie ul.Rypińskiej, po stronie lewobrzeżnej
Wisły.
W pasie realizacji
inwestycji występują gleby klas bonitacyjnych: III, IV, V i VI, przy czym na
odcinku zalewowym (po obu stronach Wisły) dominują mady i gleby organiczne (klasa
III-IV), natomiast na wyższych terasach dolinnych ubogie gleby na podłożu
piaszczystym (klasa V i VI).
W trakcie realizacji
planowanej inwestycji zniszczeniu ulegnie pas gleby nie tylko pod nowymi
jezdniami, nasypami i podporami estakad, ale także pewne powierzchnie na
tymczasowych drogach dojazdowych, placach, magazynach i parkingach roboczych.
W fazie budowy jednym z
najistotniejszych oddziaływań na gleby, oprócz usunięcia warstwy gleby
próchnicznej w pasie nowej drogi, jest zmiana stosunków wodnych w gruncie. Nie
ma to większego znaczenia na piaszczystych zdegradowanych odłogach. Jednak
podmokłe mursze i gleby murszowate oraz po części mady będą musiały zostać
odwodnione, co może przyspieszyć ich degradację. Zniszczenie pokrywy roślinnej
na piaskach spowoduje nasilenie procesów erozji wietrznej gleb.
Pewna część gleb zostanie zanieczyszczona podczas budowy.
Zanieczyszczenia komunikacyjne powstałe podczas budowy i eksploatacji Trasy
będą niekorzystnie oddziaływały (zwłaszcza na biotyczne elementy gleby) w
odległości nawet do 100 metrów od szosy.
5.6 Przewidywane zmiany w szacie roślinnej
Na
terenie projektowanej trasy przeważa roślinność antropogeniczna (zmieniona
przez człowieka): ruderalna, ruderalno-segetalna (porzucone pola), ogrodowa,
pastwiskowa, napiaskowa. W obszarze Natura 2000 (terasa zalewowa doliny Wisły)
występują także siedliska o znaczeniu wspólnotowym (UE), takie jak:
a)
zbiorowiska wodne w starorzeczu
b)
zalewane muliste brzegi rzek
c)
ziołorośla nadrzeczne i okrajkowe
d)
(inicjalne stadia) łęgu wierzbowego i topolowego i
nadrzeczne zarośla wierzbowe.
Wymienione siedliska mają charakter w większości
inicjalny, są lokalnie pospolite, odznaczają się dużą zdolnością regeneracji, a
powierzchnie zagrożone trwałym zniszczeniem są relatywnie niewielkie. Omawiane
zbiorowiska kształtują się na dynamicznie zmieniającej się przy każdym wylewie
Wisły dolnej części terasy zalewowej.
W rejonie planowanej inwestycji stwierdzono
występowanie 45 gatunków roślin, w tym 6 pod całkowitą
ochroną, 9 pod częściową (za wyjątkiem kocanki i zdziczałej konwalii wszystkie
poza trasą). Z innych gatunków na trasie występuje topola czarna i lucerna
kolczastostrąkowa. Szczegółową inwentaryzację florystyczną trasy zawiera
oddzielne opracowanie.
Brak jest tu gatunków z
załączników dyrektywy siedliskowej (Natura 2000). Pozostałe rośliny, należące do rzadkich i zagrożonych,
to w większości lokalnie częste gatunki aluwiów nadrzecznych, niszczone i łatwo
odradzające się po każdej większej powodzi. Jeżeli więc ich stanowiska zostaną
podczas budowy zniszczone, to wkrótce będą mogły samoistnie powrócić.
Budowa trasy i mostu nie będzie miała znaczącego wpływu na
roślinność wodną i szuwarową. Zbiorowiska ziołoroślowe, murawowe, zaroślowe
terenów aluwialnych regenerują się bardzo szybko i w zniszczonych przez budowę
pasach odległych więcej niż 30-50 m od mostu odtworzą się po kilku-kilkunastu
latach. Będą tu dominowały gatunki obcego pochodzenia, które wykazują wielką
ekspansję w naszych dolinach rzecznych, także i tam gdzie nie ma zmian w środowisku.
Ziołorośla utworzy głównie nawłoć późna, a zarośla klon jesionolistny. Ubogie
zbiorowiska piaskowe i ruderalne w odległości kilkunastu-kilkudziesięciu metrów
na zewnątrz od podnóży nasypów i krawędzi wykopów (o ile teren nie zostanie
zagospodarowany inaczej niż dotychczas) zregenerują się po równie krótkim
czasie.
Przy samym moście zbiorowiska ziołoroślowe, murawowe,
zaroślowe terenów aluwialnych będą miały większe ocienienie i opad różnego
rodzaju zanieczyszczeń; jednak wyraźnie odmienne będą warunki pod mostem –
znacznie większe ocienienie (co dla roślin zarośli i ziołorośli nie jest dużym
problemem) oraz szczególnie istotny cień opadowy – co można obserwować pod
oboma naszymi miejskimi mostami – pod wąskim kolejowym o wysokich przęsłach nie
ma on dużego znaczenia, natomiast wyraźny jest pod drogowym, gdzie miejscami
roślinność jest bardzo skąpa.
Podnóże nasypu będzie wzbogacane spływającą wodą niosącą
użyźniającą zawiesinę, co będzie powodowało bujniejszy rozwój roślinności.
Powstaną zbiorowiska trawiaste z przewagą traw kłączowych - trzcinnika
piaskowego, perzu zwyczajnego, stokłosy bezostnej, a w miejscach
wilgotniejszych zacznie panować nawłoć późna lub wrotycz, stopniowo będą
obsiewać się drzewa z klonem jesionolistnym na czele. Drenujące działanie
wykopów będzie negatywnie wpływało na większe drzewa, które wyrosły w innych
warunkach powietrzno-wodnych w glebie, osłabiać będzie wzrost młodych drzew i
krzewów. Nie wpłynie na roślinność zielną, która i tak nie mogła korzystać z
leżących głęboko wód gruntowych.
Istniejące zadrzewienia pełniące rolę glebo- i wodochronną
dla Osiedla Rudak i Stawki będą musiały być częściowo usunięte, istnienie
innych pobliskich będzie zagrożone głównie wskutek zmiany stosunków wodnych, na
co starsze i higrofilne gatunki (np. olsze) są wrażliwe. W wyniku budowy trasy
wycince ulegnie ok. 360 drzew i skupin krzewów.
Chronione gatunki kserotermiczne (gatunki odporne na
niedostatek wilgoci) na suchych murawach mają na badanej Trasie nieliczne i
skąpe stanowiska, poza tym są w Kotlinie Toruńskiej rozpowszechnione i nie
istnieje potrzeba ich przenoszenia.
W półnaturalnych i spontanicznych zbiorowiskach murawowych
zajdzie wskutek zanieczyszczenia proces synantropizacji polegający na
rozprzestrzenieniu się mało wymagających roślin ruderalnych (chwastów),
siedliska wilgotne ulegną przesuszenie, a suche i jałowe użyźnieniu, przez co
stracą swoje charakterystyczne właściwości, co w efekcie spowoduje
ujednolicenie i zubożenie flory.
Oddziaływanie na szatę roślinną terenów aluwialnych będzie
rekompensowane ich naturalną żyznością i niwelowane okresowymi zalewami.
Wskutek wzrostu poziomu zanieczyszczeń będzie musiała ulec ograniczeniu uprawa
warzyw i owoców w ogródkach i na działkach.
W strefie oddziaływania planowanej Trasy Wschodniej potrzebne
będą przedsięwzięcia obniżające niekorzystne przyrodniczo skutki jej budowy i
eksploatacji. Potrzebne będą nasadzenia różnorodnych gatunków drzew i krzewów
zgodnych z siedliskiem. Na jałowych piaskach będzie to wymagało dodatkowych
kosztów spowodowanych koniecznością zabiegów przeciwerozyjnych.
Z przeprowadzonej oceny wynika, że budowa „Trasy Wschodniej”
i jej eksploatacja będzie co prawda kolidowała z walorami obecnego środowiska
przyrodniczego tej części Torunia, jednakże oddziaływania nie będą zbyt duże, a
przewidywane zmiany możliwe do zniwelowania w wyniku dużej zdolności
występujących tu siedlisk do regeneracji. W trakcie realizacji trasy potrzebne
będą konsultacje projektowanych działań z przyrodnikami.
6. Wpływ budowy i funkcjonowania Trasy na zachowanie
spójności i walorów przyrodniczych obszarów NATURA 2000
Projektowana Trasa
przecinając Wisłę na km 731,34 przebiega przez Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków
NATURA 2000 - PLB040003 „Dolina Dolnej Wisły”, którego granice wyznacza koryto
rzeki wraz z terenami zalewowymi. Na południowym brzegu rzeki trasa przechodzi
w bezpośrednim sąsiedztwie (około 300 m) Specjalnego Obszaru Ochrony Siedlisk
PLH040001- Forty w Toruniu. Oba obszary znajdują się na liście obszarów Natura
2000 zgłoszonych przez Polskę do Komisji Europejskiej.
Dolina Wisły, mimo znacznej
degradacji części jej odcinków, jest ciągle bardzo ważnym korytarzem
ekologicznym. Podczas przelotów skupia wiele gatunków ptaków związanych
miejscami żerowania i odpoczynku z wodą.
Faunę analizowanego obszaru stanowią liczne gatunki ptaków, dla ochrony
których ustanowiono w dolinie Wisły obszar NATURA 2000, a ponadto: ichtiofauna
ryby bytujących w wodach Wisły, w tym migrujące w kierunku Drwęcy
dwuśrodowiskowe gatunki ryb łososiowatych (troć wędrowna, pstrąg potokowy),
płazy (5 gatunków płazów), w tym: ropucha szara, grzebiuszka ziemna, żaba
trawna, żaba jeziorkowa i żaba wodna.
Dolina Wisły jest ważnym
środowiskiem zimowania ptaków wodnych. Na odcinku Wisły między Włocławkiem a
Nowem zimuje około 20 gatunków ptaków związanych z wodą.
Ssaki omawianego terenu to:
jeż wschodni, kret, ryjówka aksamitna, wiewiórka, szczur wędrowny, mysz domowa,
nornica ruda i mysz polna, nornik północny i nornik zwyczajny. Większe ssaki to lis, jenot i kuna
domowa. Występują na obu brzegach rzeki zarówno w jej strefie zalewowej jak
również na terenach osiedli, zadrzewieniach i zakrzewieniach.
Najbardziej zagrożonymi
gatunkami ssaków bytującymi w strefie oddziaływania Trasy są nietoperze. W
ciągu całego roku występuje tutaj 7 gatunków: mroczek późny, nocek rudy, nocek, borowiec wielki karlik
większy, karlik malutki i gacek
brunatny. Miejscem zdobywania pokarmu, jest mozaika nadrzecznych środowisk, tam
również znajdują się ich dzienne kryjówki i prawdopodobnie miejsca rozrodu. Na
czas zimy wędrują one do pobliskich fortów gdzie znajdują dogodne schronienia
do hibernacji. Listę gatunków nietoperzy hibernujących w fortach uzupełniają
inne gatunki, które przylatują ze wschodnich terenów Europy. W forcie XV
regularnie zimuje mopek i nocek duży.
Oddziaływania spowodowane budową i funkcjonowaniem nowego mostu drogowego przez Wisłę w
Toruniu mostu na faunę nietoperzy w Forcie XV,
objętej ochroną w ramach obszaru PLH40001 „Forty w Toruniu”, będą mało istotne i nie dyskwalifikują inwestycji.
Uznać można, że jest ona dopuszczalna i jej wpływ na cele ochronne tej ostoi
nie jest znaczący. Nie jest również zagrożona integralność tego obszaru –
inwestycja nie spowoduje; obniżenia liczebności populacji, utraty i
fragmentacji siedlisk gatunków nietoperzy będących przedmiotem ochrony w ostoi.
Nie nastąpi pogorszenie stanu ochrony nietoperzy w ostoi.
Przeprowadzona w ramach
raportu analiza oddziaływania projektowanej Trasy Wschodniej na wymienione obsw
zary NATURA 2000 pozwala stwierdzić, że wpływ nie będzie znaczący, bowiem
inwestycja nie ograniczy ciągłości korytarza ekologicznego doliny Wisły, w
sposób uniemożliwiający migrację występujących tu gatunków fauny, nie spowoduje
znaczącej fragmentacji siedlisk i nieodwracalnych zmian w składzie gatunkowym
flory. Najbardziej wartościowe fragmenty doliny Wisły trasa przekracza
estakadą, co zapewni zachowane miejsca bytowania i rozrodu gatunków wodnych i
lądowych.
7. Analiza koniecznych środków zapobiegających,
redukujących lub kompensujących negatywne oddziaływania na środowisko
Położenie planowanej
inwestycji drogowej w terenie o wysokich wartościach środowiska przyrodniczego
(NATURA 2000) oraz znaczących walorach kulturowych i krajobrazowych (Fort XV)
powoduje, że podstawowe zalecenia zmierzające do unikania zagrożeń i łagodzenia
niekorzystnych wpływów odnoszą się do znaczących fragmentów Trasy, w
szczególności do odcinka przecinającego zalewową część doliny Wisły.
Dla całego przebiegu trasy
należy przyjąć następujące generalne zalecenia:
1) odwodnienie pasa drogowego wykonać
zgodnie z projektem i uzyskanym pozwoleniem wodnoprawnym, w sposób zapewniający
zebranie i oczyszczenie wód opadowych spływających z jezdni i chodników oraz
utwardzonych poboczy, zgodnie z wymogami przepisów szczegółowych (wykaz
przepisów),
2) zakres
wycinki drzew ograniczać do niezbędnego minimum (na podstawie zweryfikowanej
dokumentacji inwentaryzacyjnej),
3) prace
ziemne prowadzić w sposób zapewniający ograniczenie pasa roboczego,
4) warstwę
gleby próchnicznej należy zdeponować i wykorzystać po zakończeniu budowy do
rekultywacji terenu,
5) prace budowlane i hydrotechniczne
(budowa podpory środkowej i wyspy) z użyciem jednostek pływających, wykonywać
poza okresami migracji ryb dwuśrodowiskowych,
6) zaplecze
budowy Trasy zorganizować poza zasięgiem obszaru NATURA 2000,
7) harmonogram
budowy określić w ten sposób, aby główne prace ziemne były wykonywane poza
okresem wegetacyjnym i okresem rozrodu płazów i okresem lęgowym ptaków.
Biorąc pod uwagę
uwarunkowania przyrodnicze, występujące na wydzielonych odcinkach drogi, uznaje
się za wskazane sformułowanie następujących zaleceń szczegółowych:
1) w strefie
skarpy doliny Wisły po stronie prawobrzeżnej – należy wykonać przewidziane w
projekcie zabezpieczenia (mury oporowe) pozwalające na stabilizację gruntu w
rejonie wyjścia trasy z tunelu),
2) na odcinku
terasy zalewowej brzegu prawego zaleca się:
· przy
budowie podpór estakady zapewnić ochronę zbiorników wodnych (starorzeczy) przed
osuszeniem (ochrona miejsc rozrodu płazów),
· ingerencja
w zbiornik wodny po stronie wschodniej (podpory nr 7 i 8) nie wymaga
kompensacji powierzchniowej, natomiast wymaga umocnienia grobli rozdzielającej
i brzegów,
3) na odcinku
mostowym przez rz. Wisłę:
- prace
budowlane prowadzić w okresie średnich i niskich stanów wody, w trakcie robót
budowlanych w jak najmniejszym stopniu ograniczać przepływ → projekt nie przewiduje stosowania żadnych konstrukcji
tymczasowych w nurcie rzeki; prace przy budowie podpory środkowej wykonywane
będą przy użyciu jednostek pływających.
- należy
przewidzieć umocnienie brzegów w profilu mostowym (w szczególności brzegu
prawego) → projekt przewiduje budowę murów oporowych po stronie prawobrzeżnej.
4) na odcinku
terasy zalewowej brzegu lewego:
- maksymalnie ograniczyć ingerencję pasa
roboczego budowy drogi na przyległe grunty ogrodów działkowych,
- zapewnić
drożność rowu (A) → projekt przewiduje przebudowę rowu na odcinku 167 m, w formie kanału
krytego o średnicy 1,0m, co
zapewni drożność i dobre warunki przypływu.
5) na odcinku
od ul.Rudackiej do ul.Rypińskiej - zalecenia jak dla całej trasy, a ponadto
konieczne wykonanie zabezpieczeń akustycznych wg wskazań zawartych w p-kcie
8.2,
6) na odcinku
od ul.Rypińskiej do ul.Łódzkiej:
-
zalecenia jak dla całej trasy, a ponadto konieczne
zastosowanie zabezpieczeń akustycznych wg wskazań zawartych w p-kcie 8.2,
-
należy zwrócić szczególną uwagę na
lokalizację zaplecza budowy i dróg dojazdowych w odległości minimum 150 m od
granic ostoi nietoperzy (fort XV).
-
ograniczenie
prędkości pojazdów na lewobrzeżnym odcinku Trasy (od ul.Rudackiej do wiaduktu
kolejowego) do 50 km/h
-
wyeliminowanie
niekorzystnego wpływu oświetlenia Trasy na faunę nietoperzy poprzez
zastosowanie żarówek o niskiej emisji promieniowania ultrafioletowego
-
nowe
nasadzenia drzew wzdłuż trasy, w ramach projektu zieleni, nie kolidują z
koniecznymi działaniami zabezpieczającymi ostoją nietoperzy, bowiem nie
obejmują odcinka trasy w rejonie fortu XV.
Realizacja
projektu nie wymaga zastosowania działań kompensujących.
8. Oddziaływania związane z eksploatacją Trasy
8.1 Wpływ na poziom zanieczyszczenia powietrza
Założenia przejęte do analizy
Projektowaną Trasę pod względem natężenia ruchu pojazdów
można podzielić na trzy odcinki. Odcinek pierwszy stanowi istniejący fragment
ul.Wschodniej do Pl.Daszyńskiego o długości ok. 600 m, odcinek drugi od
Pl.Daszyńskiego do ul. Rypińskiej (most i estakady) o długości ok. 2500 m oraz
trzeci od ul. Rypińskiej do ul.Łódzkiej o długości ok. 1000 m. Prognozowane
natężenia ruchu na rok 2023 w pojazdach na dobę dla poszczególnych odcinków są
następujące:
nr odcinka
|
rok 2023
poj/dobę
|
I
|
39 899
|
II
|
30 340
|
III
|
25 020
|
Odcinek I stanowi północną część trasy biegnącą przez tereny
z zabudową mieszkaniową jednorodzinną (osiedle PZWANN) i przemysłowo-usługową
(serwis samochodowy, stacja paliw, hurtownie); odcinek II przebiega w
sąsiedztwie terenów zabudowy przemysłowej (Toruń-Pacific) oraz przecina skarpę,
poniżej której występuje pojedyncza zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna
(ul.Winnica), dalej trasa przecina dolinę rzeki Wisły, za którą przechodzi
przez tereny zalewowe z ogrodami działkowymi. Odcinek III przecina tereny
dzielnicy Rudak, w znacznej części jeszcze niezagospodarowane, z rozwijającym
się jednak budownictwem mieszkaniowym jednorodzinnym i istniejąca zabudową
przemysłową w rejonie ul. Lipnowskiej.
Pierwszy odcinek będzie przebiegał częściowo w obniżeniu
otwartego tunelu; odcinek drugi będzie zlokalizowany ponad poziomem terenu na
wiadukcie oraz na moście, ostatni fragment będzie przebiegał na poziomie terenu
oraz na niewielkim nasypie. Uwzględniono parametr wyniesienia zanieczyszczeń
komunikacyjnych h=10 m.
Do obliczeń emisji przyjęto natężenie ruchu pojazdów w
wysokości:
odcinek
|
Pora dzienna
|
Pora nocna
|
Odcinek I
|
2169
|
648
|
odcinek II
|
1650
|
493
|
Odcinek III
|
1360
|
406
|
Założenia dotyczące struktury
ruchu:
Udział pojazdów ciężkich (samochodów ciężarowych) - 8 %
Udział pojazdów osobowych - 92 %, w tym:
- samochody osobowe
o zapłonie iskrowym 48 %
- samochody osobowe
o zapłonienie samoczynnym 52
%
Założono zgodnie z danymi projektowymi średnią prędkość jazdy
samochodów 70 km/h.
W raporcie zasięg strefy oddziaływania podstawowych
zanieczyszczeń komunikacyjnych określono przy pomocy obliczeń modelowych
umożliwiających orientacyjne określenie zasięgu uciążliwości. Podstawą obliczeń
były dane o docelowym na rok 2023 i 2033 natężeniu
i strukturze ruchu pojazdów oraz wskaźniki emisji podstawowych zanieczyszczeń
uwzględniające podział na samochody osobowe i ciężarowe. Odstąpiono od
wykonywania obliczeń dla stanu prognozy na rok 2033 ponieważ trudno jest
przewidzieć, jakie zmiany zajdą w emisji spalin z silników samochodowych w
okresie najbliższych kilkunastu lat. Brak jest prognoz dotyczących m.in. zmian
jakości paliwa, procentowego udziału pojazdów napędzanych energią elektryczną.
Obserwowane tendencje zmian idą w kierunku ograniczenia wielkości emisji spalin
silnikowych, stąd należy spodziewać się poprawy sytuacji w stosunku do wartości
prognozowanych.
W wyniku
analizy obliczeniowej stwierdzono, że:
· Wartości
maksymalne obliczone dla stanu na rok 2023 na terenie poza 40m pasem drogowym
nie przekroczą wartości odniesienia dla wszystkich wskaźników.
· Wartości
średnioroczne dla roku 2023 będą dotrzymane dla wszystkich wskaźników.
Wszystkie obliczenia stanowią
symulację komputerową, przy założeniu obecnych parametrów spalania paliw w
silnikach. Widoczny postęp techniczny w zakresie ograniczenia emisji
zanieczyszczeń oraz coraz większy procentowy udział pojazdów napędzanych
paliwem gazowym przyczynia się do obniżenia wielkości emisji i w związku z tym
należy przypuszczać, iż prognozowane wielkości emisji zanieczyszczeń są
zawyżone.
Projektowana trasa w zdecydowanym
odcinku przebiegać będzie przez tereny niezurbanizowane - most, tereny
nadbrzeżne, jak również nie objęte ochroną krajobrazu. Tylko na odcinku 500 m
zlokalizowana jest zwarta zabudowa
mieszkaniowa jednorodzinna. W jej sąsiedztwie przebiegają trzy bardzo ruchliwe
ulice i wzrost zanieczyszczeń związany z
budową trasy na tym odcinku będzie bardzo mały. Wobec powyższego nie będą
występowały konflikty związane z uciążliwością wywołaną emisją spalin z
poruszających się pojazdów samochodowych.
8.2 Ocena oddziaływania akustycznego
Założenia przyjęte do oceny
Ocenie podlegały Trasa o początku na wysokości ul.
Wschodniej, przy pl. Daszyńskiego i końcu przy wpięciu w ul. Łódzką. W stanie
docelowym tj. trasa dwujezdniowa z dwoma pasami ruchu w każdym kierunku
o szerokości każdego pasa jezdni 3,5 m i z pasem rozdzielającym o
szerokości 3 - 7 m. Do obliczeń przyjęto, że ruch drogowy będzie się rozkładał
całą szerokością jezdni, nie ma to wpływu na sumaryczny wynik obliczeń
propagacji hałasu od całego odcinka trasy.
Zgodnie z prognozami ruchu drogowego na rok 2023 przyjęto
poziom natężenia ruchu - 39.899 poj/dobę przy udziale pojazdów ciężkich
odpowiednio 8% dla odcinka ul. Wschodniej, 30340 poj/dobę dla odcinka od Pl.Daszyńskiego do ul.Rypińskiej i 25020
poj/dobę przy udziale pojazdów ciężkich 8% dla odcinka ul. Rypińska – ul.
Łódzka. Ponieważ trasa na opiniowanym odcinku będzie posiadała jeden węzeł
komunikacyjny zlokalizowany w rejonie skrzyżowania z ul. Rypińską w
obliczeniach podzielono ją na dwa odcinki o różnym, ale stałym natężeniu ruchu.
Osobno potraktowano odcinek ul. Wschodniej z węzłem „Lubicka”.
Prędkość projektową dla odcinków prostoliniowych
przebiegających przez teren zabudowany przyjęto 70 km/h z wyjątkiem wjazdu na
ul. Łódzką, gdzie prędkość zredukowano do 50 km/h. Dla pierwszego odcinka
uwzględniono spadek w kierunku południowym. Nie uwzględniano poprawek na
odbicia od elewacji, projektowanych fasad oraz pochłaniania przez gęstą zieleń.
Na trasie projektowanego przebiegu brak jest zwartej zabudowy, która mogłaby w
sposób znaczący wpłynąć na odbicia dźwięku.
Z przeprowadzonej w ramach raportu analizy
przewidywanego oddziaływania akustycznego projektowanej trasy ustalono, że:
· Projektowana
trasa komunikacyjna, jak każda trasa spowoduje pogorszenie sytuacji akustycznej
w rejonie jej lokalizacji w stosunku do stanu istniejącego.
· Przewidywany
zasięg ponadnormatywnego oddziaływania wynosi na terenach z zabudową
rozproszoną około 100 m dla pory dziennej i 180m od osi drogi dla pory nocnej. W przypadku terenów silnie
zurbanizowanych zasięg oddziaływania ogranicza się do pierwszej linii zabudowy.
· Wyniki
obliczeń dotyczą przyjętych przez projektanta trasy natężeń ruchu pojazdów i
ich struktury oraz zakładanej prędkości.
· W
obliczeniach nie uwzględniono zmian głośności samochodów w czasie.
Dotychczasowe doświadczenia wykazały, że w okresie 5 lat następuje obniżenie
poziomu głośności o 1 dB. Zakładając dalszy spadek to w okresie prognozy należy
przyjąć poprawkę – 2 dB.
· Na całym
odcinku projektowanej trasy nie zostaną przekroczone wartości progowe
Zalecenia dot. zabezpieczeń akustycznych:
Dla stanu docelowego rozwiązań drogowych przewiduje
się potrzebę stosowania zabezpieczeń akustycznych (ekranów) na wskazanych
odcinkach:
- strona
lewa (L) hm 0+80,84 do 0+298,82 wysokość 4m
- strona lewa (L) hm 0 + 281,7 do 0+ 512,29
wysokość 5,5m
- strona lewa (L) jezdnia północna przez plac
Daszyńskiego
hm
0+234,66 do 0 + 631,93 o wysokości 4m
- strona
prawa (P) hm 2+570,52 do 3+076,56
wysokość od 1 do 4m (zejście z
nasypu) wysokość ekranu do 4 m
nad poziomem terenu
- strona prawa (P) hm
3+386,45 do 3+583,78 wysokość od 1,5 do
3,5 m
Z uwagi na stosunkowo niedużą skalę przewidywanych
przekroczeń, a jednocześnie znaczące walory przyrodnicze terenu, proponuje się,
dla terenów położonych na odcinku od mostu do ul. Łódzkiej, zastosowanie ekranów pochłaniających z
udziałem zieleni. Od strony zabudowy mieszkaniowej powinny być uzupełnione
szpalerem zieleni pełniącej funkcje maskujące. Dla rozwiązań w rejonie węzła
przy Sz.Lubickiej mogą to być ekrany refleksyjne, częściowo z prześwitami;
zalecana jest konsultacja strony estetycznej ekranów z mieszkańcami osiedla
PZWN.
Ponieważ projektowana trasa przebiega w znacznej
części przez tereny obecnie niezagospodarowane, konieczne jest wprowadzenie
odpowiednich zapisów dotyczących dopuszczalnych form zagospodarowania terenów
położonych wzdłuż trasy, aby uniknąć konfliktów w przyszłości. Proponuje się
ograniczenie nowej zabudowy mieszkalnej w pasie do 150 m od osi drogi. W
pierwszej linii zabudowy winny być położone budynki usługowo-magazynowe.
9. Wpływ eksploatacji Trasy Wschodniej na zdrowie i
warunki życia ludzi
Budowa
a następnie eksploatacja opiniowanej Trasy będzie miała niewątpliwy wpływ na
warunki życia i zdrowie mieszkańców Torunia. Wpływ ten będzie miał zarówno
aspekt pozytywny jak i negatywny, w zależności od lokalizacji zabudowy
mieszkaniowej w stosunku do przebiegu nowej drogi:
· Z jednej strony nastąpi poprawa
bezpieczeństwa i warunków życia tych mieszkańców centrum miasta, którzy
narażeni są na oddziaływanie znacznej emisji hałasu i spalin pochodzącej od
pojazdów przejeżdżających przez jedyną obecnie przeprawę mostową,
· Z drugiej strony nastąpi znaczące
pogorszenie, dotychczas b.dobrych warunków aerosanitarnych i akustycznych w
rejonie przejścia nowej Trasy przez słabo zabudowane tereny peryferyjne miasta
(z wyjątkiem początku Trasy w rejonie ul.Wschodniej i Pl.Daszyńskiego, gdzie
b.duże natężenie ruchu generuje już obecnie hałas o ponadnormatywny poziomie).
Szacuje
się, że liczba mieszkańców miasta potencjalnie narażonych na pogorszenie
komfortu życia w rejonie nowego przebiegu drogi krajowej nr 1 wynosi ok.300
osób (w budynkach mieszkalnych obecnie istniejących w strefie przewidywanego
oddziaływania Trasy, bez działkowiczów).
Aktualny
wpływ istniejących tras komunikacyjnych na zdrowie mieszkańców terenów
przylegających nie jest znany, stąd ocena wpływu budowy projektowanej trasy na
zdrowie ludzi może mieć jedynie charakter względny, oparty na ogólnych
przesłankach oddziaływania zanieczyszczeń komunikacyjnych. Dane literaturowe
wskazują, że wyróżnienie chorób wywołanych przez emisję zanieczyszczeń z tras
komunikacyjnych z ogólnej puli chorób powodowanych skażeniem środowiska, jest
niezwykle trudne. Tym bardziej, że wpływ emisji z tras komunikacyjnych na
zdrowie ludzi może ujawnić się dopiero po kilku, a nawet kilkunastu latach.
Bezpośredni
wpływ funkcjonowania trasy komunikacyjnej na zdrowie ludzi dotyczy w
szczególności emisji hałasu. Według danych literaturowych emisja hałasu na
poziomie nie przekraczającym 40 dB jest dla zdrowia nieszkodliwa. Hałas o
poziomie w przedziale 40 – 70 dB wpływa ujemnie na organizm powodując zmęczenie
układu nerwowego, obniżenie czułości wzroku, utrudnia porozumiewanie się,
niekorzystnie wpływa na sen i wypoczynek. Ciągła ekspozycja na hałas pow. 70
dB(A) wpływa ujemnie na wydajność pracy, działa szkodliwie na zdrowie.
Z
przedstawionej w raporcie analizy wynika, że projektowana Trasa spowoduje na
niektórych odcinkach wzrost natężenia hałasu do poziomu 68 – 73 dB, co należy
zakwalifikować jako oddziaływanie szkodliwe dla zdrowia, niekorzystnie
wpływające na warunki życia ludzi.
Biorąc
pod uwagę znaczenie oddziaływania Trasy na zdrowie i warunki życia ludzi
zamieszkujących najbliżej położone budynki, należy zastosować takie
rozwiązania, które będą minimalizować negatywne skutki jej funkcjonowania.
Proponowane metody i kierunki ochrony zdrowia i warunków życia ludzi to:
1) zastosowanie technicznych
zabezpieczeń akustycznych dla terenów narażonych na ponadnormatywny hałas (na
odcinkach wskazanych w rozdziale 6.2)
2) zaprojektowanie skrzyżowań
bezkolizyjnych (poprawa bezpieczeństwa),
3) wprowadzenie pasów zieleni
izolacyjnej na odcinkach sąsiadujących z terenami zabudowy mieszkaniowej,
4) wyeliminować nową zabudowę
mieszkaniową w pasie do 150 m od osi Trasy.
10. Wpływ budowy i funkcjonowania Trasy na walory i zasoby
kulturowe terenu
Szlak projektowanej trasy w części
południowej przebiega w bezpośrednim sąsiedztwie Fortu XV, położonego w
odległości ponad 3 km od centrum wytyczenia pierścienia fortecznego. Obecnie
obszar zajmowany przez fort i towarzyszące mu pierwotnie dzieła obronne zajmuje
teren między ul. Rypińską i Lipnowską /od str. Tzw. koszar szyjowych i lewego
barku/; pozostały od północy teren forteczny ogranicza trakcja linii kolejowej,
równoległa do niej ul. Grzybowa i dalej od północy oś ul. Rudackiej (wyżej
koryto Wisły). Do bramy trójkątnego dziedzińca wjazdowego fortu prowadzi od
rozwidlenia ul. Podgórskiej i ul. Rypińskiej ok. 50-metrowy odcinek drogi z
tłucznia wapiennego. Teren zapola fortecznego od dołu zamyka linia dawnej drogi
rokadowej, dziś ul. Okólnej i lasy wzdłuż pasa fortecznego od strony
zachodniej. Od południa , poniżej prawego barku fortu teren otwarty ograniczony
ul. Lipnowską, Starą Drogą oraz od dołu ul. Łódzką.
W chwili obecnej nie są znane udokumentowane
stanowiska archeologiczne na trasie projektowanej drogi. Poza zasięgiem
projektowanej inwestycji, na wschodnim przedpolu Fortu XV znajduje się
stanowisko nr 300 – ślady osadnictwa wczesnej epoki brązu (AZP 40-44, Toruń
stan. 300 ).
Projektowana inwestycja, ze względu na
oddalenie od zwartej zabudowy miasta i przedmieść nie będzie w dużym stopniu
oddziaływać na środowisko kulturowe. W trakcie realizacji należy jednak zwrócić
uwagę - przede wszystkim na południowym
brzegu Wisły - na szczegółowy zakres ochrony terenów pasa fortecznego w
obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego.
Realizacja zadania nie wymaga
opracowania odrębnego projektu zawierającego elementy ograniczenia niekorzystne
oddziaływanie na zagrożone dobra kultury.
11. Analiza, czy zagrożone dobra kultury, zlokalizowane w
obrębie terenu inwestycji powinny mieć opracowany projekt ograniczający
niekorzystne oddziaływania na etapie budowy i eksploatacji
Z oceny zawartej w
poprzednim rozdziale wynika, że projektowana inwestycja drogowa nie obejmuje
zasięgiem bezpośredniego oddziaływania analizowanych obiektów kultury
materialnej (Fort I i Fort XV). Ponieważ jednak Trasa przebiega w tzw. strefie
ochrony „B” XIX wiecznego warownego pasa fortecznego Torunia, wszelkie
zamierzenia ingerujące w ten obszar wymagają uzgodnienia z Wojewódzkim
Konserwatorem Zabytków.
Należy szczególną uwagę
zwrócić na zachowanie systemu zasilania fosy Fortu XV w wodę, co ma znaczenie
nie tylko dla zachowania struktury przestrzennej obiektu, ale także dla
utrzymania warunków mikroklimatycznych, co przekłada się bezpośrednio na
warunki bytowania tych gatunków fauny (nietoperzy), dla których wpisano obiekt
na listę obszarów NATURA 2000.
Projektowane
rozwiązania komunikacyjne nie ingerują bezpośrednio w tereny objęte ochroną w
strefie A (w granicach parcel obiektów) ale mogą naruszać pośrednie,
niezabudowane strefy ochrony - B (obszar
pasa fortecznego) XIX wiecznych fortyfikacji. W związku z tym realizacja
projektu winna odbywać się w ścisłej współpracy ze służbami konserwatorskimi. Inwestycja nie wymaga opracowania
odrębnych programów ograniczenia niekorzystnego oddziaływania, bowiem wpływ
inwestycji ocenia się jako niewielki. W przypadku odkrycia w trakcie realizacji
inwestycji przedmiotów o charakterze zabytkowym należy wstrzymać w tym miejscu
prace, zabezpieczyć znalezisko i niezwłocznie powiadomić nadzór archeologiczny
Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków.
Według zaleceń Miejskiego Konserwatora Zabytków
budynki przy ul.Żółkiewskiego 54 i ul.Lipnowskiej 3 wymagały przed rozbiórką
sporządzenia tzw. białych kart inwentaryzacyjnych, które zostały przez
inwestora sporządzone.
12. Ocena konieczności ustanowienia obszaru ograniczonego
użytkowania
Trasa
komunikacyjna należy do tej kategorii przedsięwzięć, dla których zgodnie z
art.135.1 ustawy – Prawo ochrony środowiska, możliwe jest zastosowanie wymogu
ustanowienia obszaru ograniczonego użytkowania w sytuacji, gdy nie mogą być
dotrzymane standardy jakości środowiska metodami technicznymi lub
organizacyjnymi. W przypadku przedmiotowej Trasy, na obecnym etapie koncepcji,
nie zachodzi konieczność wyznaczania obszaru ograniczonego użytkowania, bowiem
wykazane obliczeniowo przekroczenia dopuszczalnych norm hałasu, na niektórych odcinkach,
są możliwe do wyeliminowania metodami technicznymi. Miejsca i sposób
ograniczenia emisji hałasu, określone w rozdziale 6.2, uwzględnione zostały w
projekcie budowlanym. Natomiast, jeżeli wykonana ocena porealizacyjna wykaże
pomiarowo, pomimo zastosowanych rozwiązań technicznych, przekroczenia
dopuszczalnego poziomu hałasu, wówczas konieczne będzie wyznaczenie obszaru
ograniczonego użytkowania.
Mając
na uwadze eliminację potencjalnych konfliktów społecznych postuluje się
wprowadzić do planu zagospodarowania przestrzennego tej części miasta
ograniczenie funkcji mieszkaniowej (zakaz nowej zabudowy) w pasie do 150 m od
osi drogi (obustronnie).
13. Analiza możliwych konfliktów społecznych
Budowa
Trasy Wschodniej, łączącej północną i południową część Torunia, niewątpliwie
wpłynie na pogorszenie warunków życia tych mieszkańców miasta, których domy
zlokalizowane są najbliżej projektowanej drogi. Wpływ ten będzie miał różną
skalę i charakter, w zależności od odcinka. Na całej długości trasy nastąpi
pogorszenie warunków akustycznych i aerosanitarnych, przy czym na odcinku
pomiędzy ul.Podgórską, Rypińską i Łódzką, a także w rejonie planowanego
skrzyżowania ul.Łódzkiej /Włocławskiej (w wariancie IA) przekroczenie norm może
dochodzić do 5-9 d(BA) i sięgać do 100-150 m od osi drogi. Zmiana warunków
życia w tych rejonach będzie tym bardziej odczuwalna, że obecnie tło akustyczne
jest tu na poziomie poniżej 50 db(A) dla pory dziennej i poniżej 40 dB(A) nocą,
co jest określane jako „pełny komfort akustyczny” (z w wyjątkiem terenów przy
ul.Łódzkiej). Podobnie niekorzystna zmiana warunków czeka użytkowników terenów
rekreacyjnych (działek POD) zlokalizowanych na północ od ul.Rudackiej oraz, po
przeciwnej stronie Wisły, mieszkańców części domów przy ul.Winnica, pozostających
dotąd w „cieniu” skarpy wiślanej, osłaniającej ich od znacznego hałasu
komunikacyjnego występującego przy ul.Szosa Lubicka. Należy także zauważyć, że
budowa dalszego odcinka Trasy wzdłuż ul.Wschodniej oraz przebudowy węzła
Pl.Daszyńskiego spowoduje w perspektywie zwiększenie poziomu emitowanego hałasu
i pogorszenie warunków życia mieszkańców w rejonie osiedla domów
jednorodzinnych PZWANN.
Z
punktu widzenia odbioru społecznego najważniejsze elementy oceny
przedsięwzięcia to:
· przeznaczenie inwestycji – w tym
aspekcie odbiór społeczny nie jest jednoznaczny; należy przypuszczać, że
większość mieszkańców miasta oczekuje drugiego mostu drogowego i popiera budowę
nowej Trasy, natomiast mieszkańcy rejonów narażonych na pogorszenie warunków
życia będą przeciwni;
· organizacja placu budowy i frontu
robót - odbiór społeczny zależeć będzie wyłącznie od wykonawcy; mogą wystąpić
konflikty w przypadku np. braku przejść dla pieszych, braku zabezpieczeń
wykopów, źle wyznaczonych objazdów, itp.
· uciążliwość prac budowlanych wywołana
pracą sprzętu technicznego (hałas, drgania, spaliny, pył) – w tym zakresie mogą
wystąpić protesty i skargi mieszkańców domów położonych najbliżej projektowanej
drogi,
· czas realizacji zadania – sprawne i
możliwie krótkie przeprowadzenie budowy zmniejszy ryzyko konfliktów i poprawi
odbiór społeczny; nie należy dopuścić do przerywania rozpoczętych prac,
· zakres prac – ograniczenie zakresu
prac do niezbędnego minimum, w tym np. ograniczenie wycinki drzew, dbałość o
zachowanie otoczenia terenu ogrodów działkowych, może spotkać się korzystnym
odbiorem i pozytywna oceną działań inwestora.
Biorąc pod uwagę ustalenia niniejszego raportu ocenia się, że planowana
trasa komunikacyjna może spotkać się z negatywnym odbiorem ze strony
mieszkańców domów położonych w pierwszej linii zabudowy przy ul.Wschodniej, w
rejonie skrzyżowanie z ul.Szosa Lubicka (ul.Kalinowa, Świerkowa), części
działkowiczów POD przy ul.Rudackiej, POD przy ul.Rypińskiej, mieszkańców
powstającego osiedla domów jednorodzinnych pomiędzy ul.Rudacką, Kmicica i
Otłoczyńską, których domy zlokalizowane są w pasie realizacji inwestycji, lub w
strefie jej oddziaływania.
Należy
przypuszczać, że obawy społeczne dotyczyć będą nie tyle spodziewanego
negatywnego efektu ekologicznego związanego ze wzrostem natężenia ruchu i
emisją zanieczyszczeń, co raczej z pogorszeniem komfortu życia i warunków
bezpieczeństwa oraz utratą pewnej części terenów rekreacyjnych (ogrody
działkowe).
Inwestor
dopełnił wszystkich wymaganych prawem procedur dotyczących wykupu i
przejmowania nieruchomości na cele budowy trasy. Łącznie przeprowadzono 82
postępowania wywłaszczeniowe, z których zdecydowana większość zakończono ugodą
stron. Szczególnie istotny społecznie był wykup
202 działek pracowniczych, zgrupowanych w 3 POD. Z tej liczby tylko w
jednym przypadku wystąpił konflikt, którego rozstrzygnięcie wymagać będzie
dalszego postępowania administracyjnego.
Dla uniknięcia potencjalnych konfliktów
społecznych na etapie eksploatacji trasy należy wykonać wskazane w raporcie
zabezpieczenia akustyczne oraz przeprowadzić pomiary kontrolne w ramach analizy
porealizacyjnej.
14. Wymagania w zakresie monitoringu środowiska
Projektowana inwestycja
drogowa wymaga, w trakcie budowy a następnie w okresie eksploatacyjnym,
monitorowania skali i zasięgu oddziaływania oraz zachodzących zmian w
środowisku przyrodniczym. Według autorów raportu monitoring ten powinien
obejmować:
I. W fazie budowy
·
Obserwacje stabilności skarpy wiślanej po stronie
prawej (Winnica) oraz rejestracja ewentualnych procesów osuwiskowych lub innych
zmian erozyjnych,
·
Obserwacje zmian wód w zbiornikach starorzeczy
(Winnica) oraz poziomu wód gruntowych w strefie nadzalewowej doliny Wisły
(ul.Rudacka, Rypińska, Fort XV),
·
Obserwacja wszelkich zmian zachodzących w strefie
brzegów i w korycie Wisły,
·
Inwentaryzację usuwanej zieleni (drzew, krzewów,
zieleni ogrodów działkowych i przydomowych),
·
Bilans mas ziemnych przemieszczanych na placu budowy,
z odrębną ewidencją gleby próchnicznej.
II. W fazie eksploatacji
·
Poziom natężenia hałasu w rejonach z zabudową
mieszkaniową- pomiary jednorazowe w ramach analizy porealizacyjnej oraz pomiary
cykliczne wynikające z realizacji obowiązków administratora drogi.
Ponadto
uznaje się za wskazane prowadzenie, w okresie eksploatacji, wieloletnich (min.
3 lata) obserwacji zmian w faunie terenów wchodzących w składu sieci NATURA
2000.
Celem tego monitoringu jest
monitorowanie skali i natężenia negatywnego oddziaływania nowego szlaku
komunikacyjnego na ptaki i inne gatunki chronione. Monitoring powinien
obejmować:
·
obserwacje przebiegu przelotu i reakcji ptaków na
obecność mostu (w okresie wędrówki wiosennej i jesiennej),
·
ocenę skuteczność zastosowanych metod ochrony ptaków
przed kolizją z mostem (oświetlenie),
·
określenie natężenia możliwego negatywnego
oddziaływania nowego szlaku komunikacyjnego na płazy w celu bieżącego
minimalizowania strat, powstałych zwłaszcza w okresie sezonowych migracji,
·
ocenę wpływu budowy Trasy na warunki bytowania
nietoperzy w Forcie XV.
Wyniki obserwacji wraz z
dokumentacją i wnioskami powinny być przekazywane właściwemu zarządowi dróg
oraz Wojewódzkiemu Konserwatorowi Przyrody.
W trakcie budowy konieczny
jest nadzór konserwatorskich służb ochrony przyrody, a po jej zrealizowaniu
monitorowanie zachodzących zmian zarówno w siedliskach jak i populacjach roślin
i zwierząt.
15. Ocena możliwości oddziaływania trans granicznego
Analiza przewidywanego wpływu na środowisko przedsięwzięcie pn. Nowy
przebieg drogi krajowej nr 1 z mostem drogowym przez Wisłę w Toruniu” nie
wskazuje na możliwość wystąpienia transgranicznego oddziaływania, tj.
oddziaływania o skutkach przekraczających granice Polski. Jedynym elementem
środowiska o znaczeniu ponadlokalnym, a nawet krajowym i europejskim, jest
Dolina Dolnej Wisły, stanowiąca ostoję ptasią o randze europejskiej (E
39).
Ocenia się, że wpływ realizacji Trasy
Wschodniej na obszary NATURA 2000 nie będzie znaczący, bowiem inwestycja nie
ograniczy ciągłości korytarza ekologicznego doliny Wisły, w sposób
uniemożliwiający migrację występujących tu gatunków fauny, nie spowoduje
znaczącej fragmentacji siedlisk i nieodwracalnych zmian w składzie gatunkowym
flory i fauny. Najbardziej wartościowe fragmenty doliny Wisły trasa przekracza
estakadą, co zapewnia zachowane miejsca bytowania, rozrodu i migracji gatunków
wodnych i lądowych. Planowana
inwestycja nie spowoduje oddziaływań o zasięgu transgranicznym.
16. Ocena spełnienia warunków wykorzystania terenu w fazie
realizacji i eksploatacji przedsięwzięcia zawartych w decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach
W p-kcie 2 Decyzji Wojewody
Kujawsko-Pomorskiego nr 20/2007 z dnia 24 sierpnia 2007 r. o środowiskowych
uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia określono szereg warunków
wykorzystania terenu w fazie realizacji i eksploatacji, ze szczególnym
uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych, zasobów
naturalnych i zabytków oraz ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich. W
wyniku analizy przygotowanych przez Inwestora materiałów i dokumentacji
stwierdzono, że:
a)
Inwestor opracował dokumentację
projektową tylko dla wariantu „Trasa Wschodnia”
b)
W okresie wiosny 2009 r.
przeprowadzono uzupełniającą (w stosunku do wcześniej wykonanych badań)
inwentaryzację florystyczną terenu Trasy Wschodniej, w zasięgu jej
przewidywanego oddziaływania (Rutkowski L.).
c)
Z wymienionych we rozporządzeniu
gatunków roślin objętych ochroną na terenie planowanej inwestycji (w
projektowanym pasie drogowym) występuje jedynie kocanka piaskowa - w rejonie
ul.Rypińskiej (po stronie lewobrzeżnej). Rośliny te można będzie przenieść od
ogrodu botanicznego UMK w ramach realizacji p-ktu 2 b decyzji.
Z wymienionych w rozporządzeniu
gatunków zwierząt na obszarze oddziaływania projektowanej Trasy Wschodniej
stwierdzono występowanie 4 gatunków płazów bezogonowych (ropuchy szarej, żaby
jeziorkowej, żaby trawnej, żaby moczarowej) oraz 13 gatunków ptaków, w tym 5 gatunków
ptaków lęgowych (jarzębatka, modraszka, gąsiorek, sroka, szpak). Z raportu wynika, że
wymienione gatunki zwierząt i ich siedliska nie będą zagrożone w wyniku
realizacji inwestycji. Tym nie mniej należy zapewnić nadzór herpetologa nad
pracami ziemnymi w strefie starorzeczy (ochrona płazów) oraz ornitologa przy
pracach budowlanych w okresie lęgowym wymienionych gatunków ptaków.
d) Niezbędne i zalecane działania w
zakresie ochrony nietoperzy w Forcie XV określił w ekspertyzie specjalista
chiropterolog dr Krzysztof Kasprzyk, z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w
Toruniu. W opracowaniu eksperckim znajduje się wykaz prac zabezpieczających do
realizacji na terenie i w otoczeniu Fortu XV. Inwestor wystąpił o uzgodnienie
wymienionych prac do Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody.
e) W związku z realizacją rządowego programu restytucji ryb
dwuśrodowiskowych, obejmującego dorzecze Wisły, Inwestor zlecił opracowanie i
uzyskał stosowne opinie z IRS, Zakładu Rybactwa Rzecznego w Żabieńcu i Zakładu Ryb
wędrownych w Gdańsku. Sporządzone opinie przekazano Wojewódzkiemu
Konserwatorowi Przyrody do RDOŚ w Bydgoszczy.
f) Według dokumentacji projektowej budowa Trasy Wschodniej nie spowoduje
likwidacji żadnego ze starorzeczy, a jedynie zajęcie fragmentu powierzchni
jednego ze zbiorników, po stronie prawobrzeżnej oraz naruszenie skarp i grobli
rozdzielającej dwa inne zbiorniki po tej samej stronie. Po stronie lewobrzeżnej
na trasie inwestycji starorzecza nie występują. W ramach inwentaryzacji
przyrodniczej dot. występowania płazów wykonano dokumentację fotograficzną
wszystkich zbiorników wodnych na terasie zalewowej Wisły, w rejonie przebiegu
trasy.
g) Inwentaryzacja przewidzianych do wycinki drzew została wykonana przez
biuro projektowe w ramach dokumentacji pt. Inwentaryzacja i gospodarka
drzewostanem („Kontrakt” Gdańsk, 2008). Weryfikację dokumentacji, ze
szczególnym uwzględnieniem obszaru NATURA 2000, przeprowadził dr Lucjan Rutkowski
(maj 2009r.) Prace przy wycince powinny być nadzorowane przez wskazanego przez
inwestora specjalistę. Warunek ten należy ująć w specyfikacji przetargowej, tak
aby obowiązywał wykonawcę robót budowlanych.
h) Zgodnie z treścią decyzji środowiskowej Wojewody Kujawsko-Pomorskiego
projekt zieleni przewiduje wprowadzenie tylko drzew liściastych, głównie z
gatunków rodzimych (klon, olsza, brzoza, dąb, lipa, topola). W projekcie nie ma
nowych powierzchni z krzewami, a jedynie pozostawione zostaną niewielkie powierzchni
zakrzewione istniejące. Projekt zieleni nie przewiduje stosowania torfu, jako
podłoża nowych nasadzeń.
i) Dla ograniczenia wpływu inwestycji na ptaki uwzględniono w projekcie:
-
budowę mostu łukowego dwuprzęsłowego
o długości 540 m i wysokości 40 m (zamiast branego wcześniej pod uwagę wariantu
mostu jednoprzęsłowego o wysokości 80m).
-
wykonanie specjalnego oświetlenia
konstrukcji mostu z oprawami skierowanymi z dołu do góry. Oprawy oświetleniowe
zostaną wyposażone dodatkowo w rastry oraz tuby ograniczające olśnienie. Takie
dodatkowe wyposażenie zmniejszy ewentualne oślepianie ptaków w czasie
przelotów. Ponadto pylon oraz liny pylonu zostaną delikatnie oświetlone za
pomocą naświetlaczy.
j) Dla zminimalizowania ingerencji w koryto rzeki projekt przewiduje, posadowienie
w nurcie rzeki tylko jednej podpory (środkowej); podpory skrajne posadowione
będą w odległości nie powodującej naruszenie umocnień brzegowych. Zalecenie
minimalizacji zakresu prac bagrowniczych dotyczyć będzie prac przy palowaniu i
osadzaniu ścianek stalowych pod podporę środkową. Zgodnie z dokumentacją
projektową i uzyskanym pozwoleniem wodno-prawnym w trakcie budowy mostu nie
przewiduje się żadnych podpór tymczasowych ani prac hydrotechnicznych, czy
regulacyjnych w obrębie koryta rzeki. Jedyne prace regulacyjne określone w
pozwoleniu wodno prawnym dotyczą wykonania remontu dwóch ostróg na brzegu lewym
(3/732 i 5/732), pomiędzy którymi będzie zlokalizowana przeprawa mostowa.
a) Przed przystąpieniem do realizacji przedsięwzięcia Inwestor
przedsięwzięcia, tj. Miejski Zarząd Dróg w Toruniu, uzyskał: wszystkie
wymienione w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach pozwolenia, uzgodnienia i
opinie, w tym pozwolenie wodno-prawne na szczególne korzystanie z wód
(wykonanie stałej przeprawy mostowej na Wiśle).
17. Ocena spełnienia w projekcie budowlanym wymagań
dotyczących ochrony środowiska, zawartych w decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach
W p-kcie 3 decyzji o
środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia określono
warunki dotyczące ochrony środowiska do uwzględnienia w projekcie budowlanym. W
wyniku analizy dokumentacji projektowej stwierdzono, że:
a) W projekcie mostu nie przewidziano specjalnych
półek dla ptaków, natomiast żebrowa konstrukcja łuków i skrzynkowa konstrukcja
pomostu sprzyjać będzie zakładaniu ptasich gniazd.
b)
W
projekcie budowlanym dot. odwodnienia drogi i kanalizacji deszczowej
przewidziano (zgodnie z warunkami decyzji) zastosowanie urządzeń
oczyszczających w postaci osadnika wirowego z wkładem lamelowym. W projektowanych
urządzeniach przewiduje się uzyskać redukcję stężenia zawiesin w granicach 76%
i węglowodorów ok. 60%, co pozwoli na dotrzymanie wymaganych przepisami norm
dopuszczalnych. Dla pozostałych zlewni
cząstkowych nie przewiduje się oczyszczania z uwagi na niskie stężenia
zanieczyszczeń.
c)
Zalecona w
Raporcie z roku 2007 ochrona szlaków migracji płazów nie wymaga budowy
specjalnych przejść dla tej grupy zwierząt bowiem przeprowadzona inwentaryzacja (19) wykazała,
że:
-
główne
szlaki migracji płazów mają miejsce w zalewowej części doliny Wisły, którą
projektowana trasa przekracza na estakadzie, a zatem nie stanowi bariery,
-
w rejonie
ul.Łódzkiej/Lipnowskiej, gdzie w pobliżu występują wyrobiska po glinie, nie
potwierdzono (w trakcie badań terenowych) występowania szlaków migracji płazów.
-
w
projekcie przebudowy rowu A (ul.Rudacka), w formie kanału krytego Ø 1,0 m, o
długości 167 m, nie przewidziano półek dla płazów i innych drobnych zwierząt, a
jedynie uzgodniono że w trybie wykonawczym nastąpi wypełnienie dna kanału
drobnym tłuczniem kamiennym.
d) Inwestor uzyskał pozwolenie wodno prawne na
wykonanie stałej przeprawy mostowej przez Wisłę w km 731+340 oraz:
· wykonanie w dolinie Wisły kanału „W” z wylotem
do rz.Wisły w km 731+318 brzegu lewego, z końcówką sięgającą linii regulacyjnej
wyznaczonej ostrogami nr 3/732 i 5/732 o rzędnej góry wylotu 34,54 m n.K., co
odpowiada SNW; średnica wylotu D=0,8m
· przebudowę rowu melioracyjnego „A” od km 1+956
do km 1+805, o długości odcinka 167,0 m, na kanał kryty D=1,0m
e) W projekcie zieleni przewidziano wykonanie
pasów zieleni, przy czym w obszarach zabudowy mieszkaniowej po stronie
prawobrzeżnej (ul.Wschodnia), z uwagi na szczupłość terenu, przewidziano
jedynie posadowienie ekranów akustycznych oraz pozostawienie fragmentów zieleni
istniejącej. Po stronie lewobrzeżnej zabudowa mieszkaniowa jeszcze nie jest
rozwinięta, stąd podstawowym środkiem minimalizującym będzie odpowiednie
zagospodarowanie trenów i wykluczenie nowej zabudowy w pasie do 150 m →
postulat przekazano organom odpowiedzialnym za planowanie przestrzenne (Miejska
Pracownia Urbanistyczna). Na odcinku estakady przebiegającej przez teren
ogrodów działkowych na Rudaku zaprojektowano zwarty pas drzew liściastych
oddzielający trasę od terenów rekreacyjnych.
f) W dokumentacji projektowej ujęto budowę
ekranów akustycznych na wskazanych w raporcie odcinkach. Analiza akustyczna
wykonana została zgodnie z wymogami przepisów rozporządzenia Ministra
Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w
środowisku.
g) Warunek wykonania analizy porealizacyjnej
powinien być nałożony na przyszłego administratora drogi, tj. MZD w Toruniu.
h) Warunek aby w trakcie budowy wykorzystywać materiały
spełniające określone normy i atesty należy ująć w specyfikacji
przetargowej, tak aby obowiązywał wykonawcę robót budowlanych.
18. Wnioski końcowe
Przeprowadzona analiza
oddziaływania na środowisko przedsięwzięcia pn. „Budowa mostu drogowego w
Toruniu wraz z dojazdami” przedstawionych na tle uwarunkowań środowiskowych i
przedstawionych rozwiązań projektowych, pozwala na sformułowanie następujących
wniosków i wskazań, które należałoby uwzględnić na etapie realizacji:
1) Opiniowana inwestycja ma ogromne
znaczenia dla usprawnienia ruchu komunikacyjnego pomiędzy północną i południową
częścią m.Torunia, a także dla ruchu tranzytowego na drodze krajowej nr 1, w
granicach miasta;
2) Efekty ekologiczne budowy Trasy
Wschodniej to zmniejszenie zagrożenia hałasem i poprawa warunków
aerosanitarnych oraz poprawa bezpieczeństwa ruchu w centrum miasta, poprzez
odciążenie jedynej przeprawy mostowej,
3) Planowana inwestycja spowoduje
lokalnie niekorzystne zmiany w środowisku przyrodniczym oraz pogorszy warunki
życia mieszkańców na terenach przyległych do „Trasy Wschodniej” i nowego
przebiegu drogi krajowej nr 1;
4) Najważniejsze obszary potencjalnych
konfliktów przyrodniczych to:
· przejście trasy przez dolinę rzeki
Wisły oraz w pobliżu Fortu XV, podlegających ochronie w ramach sieci NATURA
2000,
· naruszenie wysokiej skarpy północnego
(prawego) brzegu doliny Wisły,
· ingerencja w koryto rzeki (podpora
mostu dwuprzęsłowego),
· wycinka drzew na trasie przebiegu
inwestycji, w szczególności na odcinku pomiędzy ul.Rudacką – Rypińską i torami
kolejowymi;
· ingerencja w tereny ogrodów
działkowych przy ul.Rudackiej i Rypińskiej (ubytek terenów zieleni i trwałe
obniżenie walorów rekreacyjnych);
5) Dla ograniczenia negatywnych zmian w
wytypowanych obszarach wrażliwych i konfliktowych zastosowano w projekcie
odpowiednie rozwiązania zapobiegające lub minimalizujące oddziaływania;
6) Dla całego
przebiegu trasy należy przyjąć następujące generalne zalecenia:
· odwodnienie pasa drogowego wykonać
zgodnie z projektem i uzyskanym pozwoleniem wodnoprawnym, w sposób zapewniający
zebranie i oczyszczenie wód opadowych spływających z jezdni i utwardzonych
poboczy, zgodnie z wymogami przepisów szczegółowych (wykaz przepisów),
· zakres
wycinki drzew ograniczać do niezbędnego minimum (na podstawie odrębnej
dokumentacji inwentaryzacyjnej),
· prace
ziemne prowadzić w sposób zapewniający ograniczenie pasa roboczego,
· warstwę
gleby próchnicznej należy zdeponować i wykorzystać po zakończeniu budowy do
rekultywacji terenu,
· odpady
porozbiórkowe niezwłocznie wywozić poza teren inwestycji,
· zaplecze
budowy Trasy zorganizować poza zasięgiem obszaru NATURA 2000,
· harmonogram
budowy ustawić w ten sposób, aby główne prace ziemne były wykonywane poza
okresem wegetacyjnym i okresem lęgowym ptaków.
7) Biorąc pod
uwagę uwarunkowania przyrodnicze, występujące na wydzielonych odcinkach drogi,
uznaje się za wskazane sformułowanie następujących zaleceń szczegółowych:
·
w strefie skarpy doliny Wisły po stronie prawobrzeżnej
(km 0+650 – 0+850) – należy wykonać
zaprojektowane mury oporowe, wskazana jest obserwacja skarpy po zakończeniu
budowy;
·
na odcinku terasy zalewowej brzegu prawego (km 0+850 –
1+200) zaleca się:
-
przy budowie podpór estakady zapewnić ochronę
zbiorników starorzeczy przed nadmiernym odwodnieniem (ochrona miejsc rozrodu
płazów),
-
wykonanie umocnienia grobli i brzegów zbiornika wodnego po stronie wschodniej w rejonie
posadowienia podpory nr 7 i 8,
·
na odcinku mostowym przez rz. Wisłę (km 1+200 – 1+700)
-
prace budowlane
prowadzić w okresie średnich i niskich stanów wody, w trakcie robót budowlanych
w jak najmniejszym stopniu ograniczać przepływ,
-
należy wykonać umocnienie skarpy brzegu prawego (mury
oporowe wg projektu);
·
na odcinku terasy zalewowej brzegu lewego (km 1+700 –
2+500)
-
maksymalnie ograniczyć ingerencję pasa roboczego
budowy drogi na przyległe grunty ogrodów działkowych,
-
przy przebudowie rowu A na odcinku kolidującym z projektowaną
trasą (kanał zamknięty) zapewnić możliwość migracji płazów i innych drobnych
zwierząt (np. półka lub dno wysypane tłuczniem kamiennym).
·
na odcinku od ul.Rudackiej do ul.Rypińskiej (km 2+550
– 3+200)
-
zalecenia jak dla całej trasy, a ponadto konieczne
wykonanie zabezpieczeń akustycznych przewidzianych w projekcie,
·
na odcinku od ul.Rypińskiej do ul.Łódzkiej (km 3+200 –
4+120)
- zalecenia
jak dla całej trasy, a ponadto konieczne zastosowanie zabezpieczeń akustycznych
przewidzianych w projekcie
- w
celu osłabienia negatywnych oddziaływań inwestycji na ostoję nietoperzy (Fort
XV) wskazane jest ograniczenie prędkości pojazdów do 50 km/h na odcinku od
ul.Rudackiej do wiaduktu kolejowego.
- należy
zwrócić szczególną uwagę na lokalizację zaplecza budowy i dróg dojazdowych w
odległości minimum 150 m od granic ostoi.
8) konstrukcję przeprawy mostowej należy
wyposażyć w projektowane urządzenia oświetleniowe umożliwiające korektę lotu
ptakom migrującym w dolinie Wisły,
9) w miejscach odprowadzania wód z
odwodnienia drogi oraz z projektowanej kanalizacji deszczowej do wód
powierzchniowych należy wykonać zaprojektowane urządzenia do oczyszczania,
zgodnie z warunkami pozwolenia wodno prawnego,
10)dla zminimalizowania skutków
oddziaływania w zakresie emisji hałasu należy wykonać zaprojektowane
zabezpieczenia akustyczne na wytypowanych odcinkach; w trakcie prac
wykonawczych należy uwzględnić potrzebę maksymalnego dostosowania ich estetyki
do otaczającej przyrody i krajobrazu (preferowane są elementy ekranujące z
udziałem zieleni);
11)po oddaniu drogi do eksploatacji
należy, w ramach analizy porealizacyjnej, wykonać pomiary natężenia hałasu, w
celu zastosowania odpowiednich rozwiązań ochrony akustycznej,
12)dla ograniczenia oddziaływania drogi
w zakresie emisji zanieczyszczeń do powietrza wskazane jest uwzględnienie w
planach zagospodarowania przestrzennego, w obszarach występowania zabudowy
mieszkaniowej, pasów zieleni izolacyjnej oraz odpowiednie zagospodarowanie
terenów przylegających do pasa drogowego (m.in. wprowadzenie zabudowy nie wymagającej
ochrony – typu handlowo-usługowa, wykluczenie nowej zabudowy mieszkaniowej w
pasie do 150 m od osi drogi).
13)Odnosząc się do analizowanych na
etapie koncepcji rozwiązań wariantowych Trasy Wschodniej stwierdza się, że
uwzględniono w projekcie budowlanym rekomendacje zawarte w raporcie z roku
2007, a dotyczące:
· skrzyżowania
Trasy z ul.Szosa Lubicka, Żółkiewskiego w formie bezkolizyjnego węzła, z
jezdniami przelotowymi w tunelu,
· konstrukcji mostu dwuprzęsłowego,
jako mniej ingerującego w środowisko obszaru NATURA 2000, a także lepiej
komponującego się z otaczającym krajobrazem.
14)Zespół opracowujący raport stwierdza,
że planowana inwestycja drogowa może być przedmiotem dalszych prac
realizacyjnych.
19. Wykaz materiałów i źródeł
Podstawą raportu były
dokumentacje projektowe i opracowania studialne wymienione poniżej, a ponadto
literatura zagadnienia:
1) Projekt
architektoniczno-budowlany – Mosty i obiekty inżynierskie, oprac. PONT-PROJEKT
Sp. z o.o. Gdańsk, 10.2008 r.
2) Plan
zagospodarowania terenu, oprac. KONTRAKT Gdańsk, 12.2008 r.
3) Projekt
rozbiórek obiektów kubaturowych, oprac. KONTRAKT Gdańsk, 10.2008 r.
4) Projekt
zieleni, oprac. KONTRAKT Gdańsk, 12.2008 r.
5) Analiza
żeglugowa, oprac. KONTRAKT Gdańsk, 11.2008 r.
6) Operat
wodno prawny na budowę mostu drogowego przez Wisłę w km 731,430, oprac.
KONTRAKT Gdańsk, 1.2008 r.
7) Operat
wodno prawny na odprowadzenie wód deszczowych oraz przebudowę rowu „A”, oprac.
KONTRAKT Gdańsk, 12.2008 r.
8) Ocena
funkcjonalna wybranych wariantów przebiegu nowej trasy drogowej przez Wisłę w
Toruniu, Fundacja „Rozwój UTP” Bydgoszcz, 07.2008.
Wykaz materiałów źródłowych i
literatury (wybór):
1. Bohatkiewicz
J. + zespół, Podręcznik dobrych praktyk wykonywania opracowań środowiskowych
dla dróg krajowych, Kraków, 2007.
2. Gromadzki
M. (red.) Poradniki ochrony siedlisk i gatunków
Natura 2000 - podręcznik metodyczny. Tom 7, 8. 2004.
3. Herbich
J. (red.) Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 - podręcznik
metodyczny. Tom 1 – 5. 2004.
4. Kasprzyk
K., Ocena potencjalnych zagrożeń dla funkcjonowania obszaru Natura 2000
PLH40001 „Forty w Toruniu” związanych z realizacją zadania pn. „Budowa mostu
drogowego przez Wisłę w Toruniu”, 2008.
5. Klimat
akustyczny województwa kujawsko-pomorskiego w badaniach WIOŚ, Bydgoszcz, 2004,
6. Ocena stanu
środowiska miasta Torunia, PKE Toruń, 2001,
7. Ochrona
środowiska w budowie i eksploatacji autostrad, materiały konferencyjne pod red.
A.Sadurskiego, Toruń, 1999,
8. Przystalski
A., Fauna kręgowców w otoczeniu Trasy
Nowomostowej w południowo-wschodniej części Torunia, materiały studialne, 2006
9. Przystalski A., Monitoring ptaków występujących pasie oddziaływania projektowanej Trasy
Wschodniej w Toruniu, materiały studialne, 2009.
10. Przystalski A., Monitoring płazów występujących pasie oddziaływania
projektowanej Trasy Wschodniej w Toruniu, materiały studialne, 2009.
11. Rutkowski
L., 2006. Szata roślinna. (W:) Toruń i jego okolice, Monografia przyrodnicza.
Opracowanie zbiorowe, s.176-189. UMK, Toruń.
12. Rutkowski L., Szata roślinna
otoczenia Trasy Nowomostowej w południowo-wschodniej części Torunia, materiały
studialne, 2006
13. Rutkowski L., Szata roślinna
otoczenia Trasy Wschodniej w Toruniu, 2009.
14. Raport o stanie przyrody województwa
kujawsko-pomorskiego, Bydgoszcz 2004,
15. Raport o stanie środowiska
województwa kujawsko-pomorskiego w 2007 r., Bydgoszcz 2008,
16. Stawiska-Wałkowska
M., Wpływ autostrad na klimat akustyczny miasta, materiały seminarium nt. Wpływ
autostrad na klimat akustyczny środowiska, Warszawa, 1996
17. Witkowski
Z., Adamski P. (red.) 2004. Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 -
podręcznik metodyczny. Tom 6. Wydawca:
Ministerstwo Środowiska, ul. Wawelska 52/54, 00-922 Warszawa
18. Wiśniewolski
W., Opinia dotycząca wpływu na populację dwuśrodowiskowych ryb wędrownych, w
aspekcie realizacji programu restytucji tych ryb w systemie Wisły, zadania
inwestycyjnego „Nowy przebieg drogi krajowej nr 1 z mostem drogowym przez Wisłę
w Toruniu”, Instytut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie, Zakład Rybactwa
Rzecznego w Żabieńcu, 2009.
20.Załączniki
1) Projektowana Trasa Wschodnia – mapa
poglądowa
2) Warianty lokalizacyjne przeprawy
mostowej w Toruniu
3) Plan sytuacyjny Trasy Wschodniej z
elementami oceny akustycznej
4) Chronione gatunki flory i fauny
występujące w rejonie projektowanej Trasy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz